Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΑΝΙΔΑ,ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ ΣΤΑ BLOGS,ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ...

Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει την αρμοδιότητα να απαντά σε νομικά ερωτήματα που του υποβάλλουν δημόσιες υπηρεσίες. Η σχετική αρμοδιότητα προβλέπεται από το άρθρο 25 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών (Ν.1756/1988):

"1. Στην αρμοδιότητα του εισαγγελέα υπάγεται:
α. η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης,
β. η άσκηση της ποινικής δίωξης,
γ. η διεύθυνση της προανάκρισης,
δ. η εποπτεία και ο έλεγχος των αστυνομικών αρχών αναφορικά με την πρόληψη και τη δίωξη των εγκλημάτων,
ε. η υποβολή προτάσεων στα δικαστικά συμβούλια και τα δικαστήρια,
στ. η άσκηση των ένδικων μέσων,
ζ. η εκτέλεση των ποινικών αποφάσεων και η παροχή συνδρομής για την εκτέλεση εκτελεστών τίτλων,
η. η εποπτεία και ο έλεγχος των σωφρονιστικών καταστημάτων,
θ. ο έλεγχος των δημόσιων κατηγόρων, των συμβολαιογράφων, των φυλάκων μεταγραφών, υποθηκών, νηολογίων, κτηματολογίων, υποθηκολογίων πλοίων και αεροσκαφών, των ληξιάρχων και των υπαλλήλων, επιμελητών και άμισθων δικαστικών επιμελητών,
ι. ό,τι άλλο ο νόμος ορίζει.

2. Οι εισαγγελείς γνωμοδοτούν σε νομικά ζητήματα, που δεν έχουν εισαχθεί στα δικαστήρια, όταν τους υποβάλλουν ερωτήματα που αντιμετωπίζουν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους:
α. όσοι αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο παράγραφος 5β,
β. οι υπηρεσίες του δημοσίου και των νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή του ποινικού νόμου.
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου γνωμοδοτεί και σε νομικά ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος."
Αυτό σημαίνει ότι η εγκύκλιος Σανιδά αποτελεί "γνωμοδότηση σε νομικό ζήτημα" ενόψει ερωτήματος που του υποβλήθηκε σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή ποινικού νόμου.

Η γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αποτελεί "επίσημη ερμηνεία", η οποία δεν έχει κανένα δεσμευτικό αποτέλεσμα επειδή:

- δεν αποτελεί εντολή ή οδηγία προς τους υπόλοιπους εισαγγελείς, αλλά απάντηση σε ερώτημα δημόσιας υπηρεσίας.
- δεν αποτελεί δικαστική απόφαση, αλλά απλή γενική εκτίμηση για το νόημα νομικών διατάξεων
- δεν θεσπίζει νέους κανόνες δικαίου, δηλαδή δεν έχει δεσμευτικό περιεχόμενο για κανέναν
- δεν καταργεί νομικές ή συναταγματικές διατάξεις, ούτε περιορίζει το πεδίο εφαρμογής τους, αφού αυτό γίνεται μόνο από τον κοινό ή συνταγματικό νομοθέτη
- δεν καταργεί την νομολογία των δικαστηρίων (ελληνικών και ευρωπαϊκών) αφού η ανατροπή της νομολογίας γίνεται με την έκδοση νέων δικαστικών αποφάσεων.

Συνεπώς, η εγκύκλιος Σανιδά δεν έχει καμία δεσμευτικότητα. Αποτελεί "επίσημη ερμηνεία", όχι όμως και "αυθεντική ερμηνεία" του νόμου. Η "αυθεντική ερμηνεία" προέρχεται από τα όργανα που θεσμοθετούν και ασκείται με θέσπιση ερμηνευτικών νομοθετικών διατάξεων, ενώ η "επίσημη ερμηνεία" προέρχεται από τα όργανα που καλούνται να εφαρμόσουν προϋφιστάμενες διατάξεις.

Η εγκύκλιος δεν θέτει δίκαιο, αλλά προϋποθέτει δίκαιο.

Συνεπώς, η παράβαση του απορρήτου εξακολουθεί να αποτελεί ποινικό αδίκημα, απο οποιονδήποτε κι αν τελείται. Η τυχόν επίκληση της γνωμοδότησης Σανιδά δεν απαλάσσει τον δράστη, επειδή δεν έχει καταργήσει τις ποινικές διατάξεις για την τιμωρία όσων παραβιάζουν το απόρρητο.

ΕΠΙΣΗΣ,Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ.
(Διαστε εδω περισσοτερα).

ΤΕΛΟΣ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ BLOGS ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ .COM,ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ GOOGLE (BLOGSPOT.COM),ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ,Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ,ΓΙΑ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ,ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΗΣ,ΣΕ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΙΜΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ,ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ...

ΠΡΕΖΑ TV
30-6-2009

---ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ---

Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΑΝΙΔΑ,ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ ΣΤΑ BLOGS,ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ...

Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει την αρμοδιότητα να απαντά σε νομικά ερωτήματα που του υποβάλλουν δημόσιες υπηρεσίες. Η σχετική αρμοδιότητα προβλέπεται από το άρθρο 25 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών (Ν.1756/1988):

"1. Στην αρμοδιότητα του εισαγγελέα υπάγεται:
α. η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης,
β. η άσκηση της ποινικής δίωξης,
γ. η διεύθυνση της προανάκρισης,
δ. η εποπτεία και ο έλεγχος των αστυνομικών αρχών αναφορικά με την πρόληψη και τη δίωξη των εγκλημάτων,
ε. η υποβολή προτάσεων στα δικαστικά συμβούλια και τα δικαστήρια,
στ. η άσκηση των ένδικων μέσων,
ζ. η εκτέλεση των ποινικών αποφάσεων και η παροχή συνδρομής για την εκτέλεση εκτελεστών τίτλων,
η. η εποπτεία και ο έλεγχος των σωφρονιστικών καταστημάτων,
θ. ο έλεγχος των δημόσιων κατηγόρων, των συμβολαιογράφων, των φυλάκων μεταγραφών, υποθηκών, νηολογίων, κτηματολογίων, υποθηκολογίων πλοίων και αεροσκαφών, των ληξιάρχων και των υπαλλήλων, επιμελητών και άμισθων δικαστικών επιμελητών,
ι. ό,τι άλλο ο νόμος ορίζει.

2. Οι εισαγγελείς γνωμοδοτούν σε νομικά ζητήματα, που δεν έχουν εισαχθεί στα δικαστήρια, όταν τους υποβάλλουν ερωτήματα που αντιμετωπίζουν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους:
α. όσοι αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο παράγραφος 5β,
β. οι υπηρεσίες του δημοσίου και των νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή του ποινικού νόμου.
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου γνωμοδοτεί και σε νομικά ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος."
Αυτό σημαίνει ότι η εγκύκλιος Σανιδά αποτελεί "γνωμοδότηση σε νομικό ζήτημα" ενόψει ερωτήματος που του υποβλήθηκε σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή ποινικού νόμου.

Η γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αποτελεί "επίσημη ερμηνεία", η οποία δεν έχει κανένα δεσμευτικό αποτέλεσμα επειδή:

- δεν αποτελεί εντολή ή οδηγία προς τους υπόλοιπους εισαγγελείς, αλλά απάντηση σε ερώτημα δημόσιας υπηρεσίας.
- δεν αποτελεί δικαστική απόφαση, αλλά απλή γενική εκτίμηση για το νόημα νομικών διατάξεων
- δεν θεσπίζει νέους κανόνες δικαίου, δηλαδή δεν έχει δεσμευτικό περιεχόμενο για κανέναν
- δεν καταργεί νομικές ή συναταγματικές διατάξεις, ούτε περιορίζει το πεδίο εφαρμογής τους, αφού αυτό γίνεται μόνο από τον κοινό ή συνταγματικό νομοθέτη
- δεν καταργεί την νομολογία των δικαστηρίων (ελληνικών και ευρωπαϊκών) αφού η ανατροπή της νομολογίας γίνεται με την έκδοση νέων δικαστικών αποφάσεων.

Συνεπώς, η εγκύκλιος Σανιδά δεν έχει καμία δεσμευτικότητα. Αποτελεί "επίσημη ερμηνεία", όχι όμως και "αυθεντική ερμηνεία" του νόμου. Η "αυθεντική ερμηνεία" προέρχεται από τα όργανα που θεσμοθετούν και ασκείται με θέσπιση ερμηνευτικών νομοθετικών διατάξεων, ενώ η "επίσημη ερμηνεία" προέρχεται από τα όργανα που καλούνται να εφαρμόσουν προϋφιστάμενες διατάξεις.

Η εγκύκλιος δεν θέτει δίκαιο, αλλά προϋποθέτει δίκαιο.

Συνεπώς, η παράβαση του απορρήτου εξακολουθεί να αποτελεί ποινικό αδίκημα, απο οποιονδήποτε κι αν τελείται. Η τυχόν επίκληση της γνωμοδότησης Σανιδά δεν απαλάσσει τον δράστη, επειδή δεν έχει καταργήσει τις ποινικές διατάξεις για την τιμωρία όσων παραβιάζουν το απόρρητο.

ΕΠΙΣΗΣ,Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ.
(Διαστε εδω περισσοτερα).

ΤΕΛΟΣ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ BLOGS ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ .COM,ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ GOOGLE (BLOGSPOT.COM),ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ,Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ,ΓΙΑ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ,ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΗΣ,ΣΕ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΙΜΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ,ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ...

ΠΡΕΖΑ TV
30-6-2009

---ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ---

Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΑΝΙΔΑ,ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ ΣΤΑ BLOGS,ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ...

Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει την αρμοδιότητα να απαντά σε νομικά ερωτήματα που του υποβάλλουν δημόσιες υπηρεσίες. Η σχετική αρμοδιότητα προβλέπεται από το άρθρο 25 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Δικαστικών Λειτουργών (Ν.1756/1988):

"1. Στην αρμοδιότητα του εισαγγελέα υπάγεται:
α. η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης,
β. η άσκηση της ποινικής δίωξης,
γ. η διεύθυνση της προανάκρισης,
δ. η εποπτεία και ο έλεγχος των αστυνομικών αρχών αναφορικά με την πρόληψη και τη δίωξη των εγκλημάτων,
ε. η υποβολή προτάσεων στα δικαστικά συμβούλια και τα δικαστήρια,
στ. η άσκηση των ένδικων μέσων,
ζ. η εκτέλεση των ποινικών αποφάσεων και η παροχή συνδρομής για την εκτέλεση εκτελεστών τίτλων,
η. η εποπτεία και ο έλεγχος των σωφρονιστικών καταστημάτων,
θ. ο έλεγχος των δημόσιων κατηγόρων, των συμβολαιογράφων, των φυλάκων μεταγραφών, υποθηκών, νηολογίων, κτηματολογίων, υποθηκολογίων πλοίων και αεροσκαφών, των ληξιάρχων και των υπαλλήλων, επιμελητών και άμισθων δικαστικών επιμελητών,
ι. ό,τι άλλο ο νόμος ορίζει.

2. Οι εισαγγελείς γνωμοδοτούν σε νομικά ζητήματα, που δεν έχουν εισαχθεί στα δικαστήρια, όταν τους υποβάλλουν ερωτήματα που αντιμετωπίζουν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους:
α. όσοι αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο παράγραφος 5β,
β. οι υπηρεσίες του δημοσίου και των νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή του ποινικού νόμου.
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου γνωμοδοτεί και σε νομικά ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος."
Αυτό σημαίνει ότι η εγκύκλιος Σανιδά αποτελεί "γνωμοδότηση σε νομικό ζήτημα" ενόψει ερωτήματος που του υποβλήθηκε σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή ποινικού νόμου.

Η γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αποτελεί "επίσημη ερμηνεία", η οποία δεν έχει κανένα δεσμευτικό αποτέλεσμα επειδή:

- δεν αποτελεί εντολή ή οδηγία προς τους υπόλοιπους εισαγγελείς, αλλά απάντηση σε ερώτημα δημόσιας υπηρεσίας.
- δεν αποτελεί δικαστική απόφαση, αλλά απλή γενική εκτίμηση για το νόημα νομικών διατάξεων
- δεν θεσπίζει νέους κανόνες δικαίου, δηλαδή δεν έχει δεσμευτικό περιεχόμενο για κανέναν
- δεν καταργεί νομικές ή συναταγματικές διατάξεις, ούτε περιορίζει το πεδίο εφαρμογής τους, αφού αυτό γίνεται μόνο από τον κοινό ή συνταγματικό νομοθέτη
- δεν καταργεί την νομολογία των δικαστηρίων (ελληνικών και ευρωπαϊκών) αφού η ανατροπή της νομολογίας γίνεται με την έκδοση νέων δικαστικών αποφάσεων.

Συνεπώς, η εγκύκλιος Σανιδά δεν έχει καμία δεσμευτικότητα. Αποτελεί "επίσημη ερμηνεία", όχι όμως και "αυθεντική ερμηνεία" του νόμου. Η "αυθεντική ερμηνεία" προέρχεται από τα όργανα που θεσμοθετούν και ασκείται με θέσπιση ερμηνευτικών νομοθετικών διατάξεων, ενώ η "επίσημη ερμηνεία" προέρχεται από τα όργανα που καλούνται να εφαρμόσουν προϋφιστάμενες διατάξεις.

Η εγκύκλιος δεν θέτει δίκαιο, αλλά προϋποθέτει δίκαιο.

Συνεπώς, η παράβαση του απορρήτου εξακολουθεί να αποτελεί ποινικό αδίκημα, απο οποιονδήποτε κι αν τελείται. Η τυχόν επίκληση της γνωμοδότησης Σανιδά δεν απαλάσσει τον δράστη, επειδή δεν έχει καταργήσει τις ποινικές διατάξεις για την τιμωρία όσων παραβιάζουν το απόρρητο.

ΕΠΙΣΗΣ,Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ.
(Διαστε εδω περισσοτερα).

ΤΕΛΟΣ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ BLOGS ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ .COM,ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ GOOGLE (BLOGSPOT.COM),ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ,Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ,ΓΙΑ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ,ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΗΣ,ΣΕ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΙΜΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ,ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ...

ΠΡΕΖΑ TV
30-6-2009

---ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ---

Ελληνική τεχνογνωσία στο Διάστημα

Πλακάκια προηγμένης τεχνολογίας, που θα προστατεύουν τα διαστημόπλοια από τις υψηλές θερμοκρασίες, παρασκευάζουν επιστήμονες στο ερευνητικό κέντρο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. "Δημόκριτος". Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχει ήδη δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για το πρωτοποριακό αυτό επίτευγμα των Ελλήνων επιστημόνων, που έως τα τέλη του 2007 θα χρησιμοποιηθεί δοκιμαστικά σε πραγματικές συνθήκες πτήσης στο Διάστημα.

Το συγκεκριμένο υλικό θα προστατεύει τα διαστημόπλοια όχι μόνο από τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και από τυχόν χτυπήματα μετεωριτών, δίνοντας τη δυνατότητα στα διαστημόπλοια να εισέρχονται στην ατμόσφαιρα με μεγάλες ταχύτητες.

Το "Υβριδικό Θερμο-Προστατευτικό Σύστημα" (Hybrid Thermal Protection System ή "Hybrid-TPS"), που αναπτύσσεται στο Εργαστήριο Προηγμένων Κεραμικών του Ινστιτούτου Επιστήμης Υλικών του ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος" σε συνεργασία με την ESA και εταιρείες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, είναι ένα από τα πλέον υποσχόμενα συστήματα νέας γενιάς για προστασία διαστημοπλοίων.

Ο Δρ. Γιώργος Βεκίνης, υπεύθυνος του Εργαστηρίου Προηγμένων Κεραμικών και η συνεργάτιδά του Δρ. Γκαλίνα Ξανθοπούλου, εδώ και μερικά χρόνια αναπτύσσουν ειδικά πυρίμαχα θερμομονωτικά προηγμένα κεραμικά υλικά με την μέθοδο της ελεγχόμενης καύσης (μέθοδος "SHS") για εφαρμογές σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και τα οποία έχουν προστατευτεί με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
Η πατέντα των Ελλήνων Επιστημόνων θα χρηματοδοτείται πλέον από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, ενώ ενδιαφέρον για τα πλακίδια έχει εκδηλώσει και η NASA
Μάλιστα, το επόμενο στάδιο είναι πλέον η βιομηχανική παραγωγή, να παραχθούν από εταιρεία στην Ελλάδα.
Εξάλλου, σε λίγο καιρό θα γίνουν στην Ολλανδία οι τελικές δοκιμές για την αντοχή των πλακιδίων.

ΠΗΓΗ

Ελληνική τεχνογνωσία στο Διάστημα

Πλακάκια προηγμένης τεχνολογίας, που θα προστατεύουν τα διαστημόπλοια από τις υψηλές θερμοκρασίες, παρασκευάζουν επιστήμονες στο ερευνητικό κέντρο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. "Δημόκριτος". Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχει ήδη δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για το πρωτοποριακό αυτό επίτευγμα των Ελλήνων επιστημόνων, που έως τα τέλη του 2007 θα χρησιμοποιηθεί δοκιμαστικά σε πραγματικές συνθήκες πτήσης στο Διάστημα.

Το συγκεκριμένο υλικό θα προστατεύει τα διαστημόπλοια όχι μόνο από τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και από τυχόν χτυπήματα μετεωριτών, δίνοντας τη δυνατότητα στα διαστημόπλοια να εισέρχονται στην ατμόσφαιρα με μεγάλες ταχύτητες.

Το "Υβριδικό Θερμο-Προστατευτικό Σύστημα" (Hybrid Thermal Protection System ή "Hybrid-TPS"), που αναπτύσσεται στο Εργαστήριο Προηγμένων Κεραμικών του Ινστιτούτου Επιστήμης Υλικών του ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος" σε συνεργασία με την ESA και εταιρείες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, είναι ένα από τα πλέον υποσχόμενα συστήματα νέας γενιάς για προστασία διαστημοπλοίων.

Ο Δρ. Γιώργος Βεκίνης, υπεύθυνος του Εργαστηρίου Προηγμένων Κεραμικών και η συνεργάτιδά του Δρ. Γκαλίνα Ξανθοπούλου, εδώ και μερικά χρόνια αναπτύσσουν ειδικά πυρίμαχα θερμομονωτικά προηγμένα κεραμικά υλικά με την μέθοδο της ελεγχόμενης καύσης (μέθοδος "SHS") για εφαρμογές σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και τα οποία έχουν προστατευτεί με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
Η πατέντα των Ελλήνων Επιστημόνων θα χρηματοδοτείται πλέον από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, ενώ ενδιαφέρον για τα πλακίδια έχει εκδηλώσει και η NASA
Μάλιστα, το επόμενο στάδιο είναι πλέον η βιομηχανική παραγωγή, να παραχθούν από εταιρεία στην Ελλάδα.
Εξάλλου, σε λίγο καιρό θα γίνουν στην Ολλανδία οι τελικές δοκιμές για την αντοχή των πλακιδίων.

ΠΗΓΗ

Ελληνική τεχνογνωσία στο Διάστημα

Πλακάκια προηγμένης τεχνολογίας, που θα προστατεύουν τα διαστημόπλοια από τις υψηλές θερμοκρασίες, παρασκευάζουν επιστήμονες στο ερευνητικό κέντρο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. "Δημόκριτος". Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχει ήδη δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για το πρωτοποριακό αυτό επίτευγμα των Ελλήνων επιστημόνων, που έως τα τέλη του 2007 θα χρησιμοποιηθεί δοκιμαστικά σε πραγματικές συνθήκες πτήσης στο Διάστημα.

Το συγκεκριμένο υλικό θα προστατεύει τα διαστημόπλοια όχι μόνο από τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και από τυχόν χτυπήματα μετεωριτών, δίνοντας τη δυνατότητα στα διαστημόπλοια να εισέρχονται στην ατμόσφαιρα με μεγάλες ταχύτητες.

Το "Υβριδικό Θερμο-Προστατευτικό Σύστημα" (Hybrid Thermal Protection System ή "Hybrid-TPS"), που αναπτύσσεται στο Εργαστήριο Προηγμένων Κεραμικών του Ινστιτούτου Επιστήμης Υλικών του ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος" σε συνεργασία με την ESA και εταιρείες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, είναι ένα από τα πλέον υποσχόμενα συστήματα νέας γενιάς για προστασία διαστημοπλοίων.

Ο Δρ. Γιώργος Βεκίνης, υπεύθυνος του Εργαστηρίου Προηγμένων Κεραμικών και η συνεργάτιδά του Δρ. Γκαλίνα Ξανθοπούλου, εδώ και μερικά χρόνια αναπτύσσουν ειδικά πυρίμαχα θερμομονωτικά προηγμένα κεραμικά υλικά με την μέθοδο της ελεγχόμενης καύσης (μέθοδος "SHS") για εφαρμογές σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και τα οποία έχουν προστατευτεί με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
Η πατέντα των Ελλήνων Επιστημόνων θα χρηματοδοτείται πλέον από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, ενώ ενδιαφέρον για τα πλακίδια έχει εκδηλώσει και η NASA
Μάλιστα, το επόμενο στάδιο είναι πλέον η βιομηχανική παραγωγή, να παραχθούν από εταιρεία στην Ελλάδα.
Εξάλλου, σε λίγο καιρό θα γίνουν στην Ολλανδία οι τελικές δοκιμές για την αντοχή των πλακιδίων.

ΠΗΓΗ

Το Μυστικό Σχέδιο του Θεού

Συχνά μέσα στη θεωρία μας, αναφερόμαστε στην ύπαρξη ενός Μυστικού Σχεδίου, που έχει δρομολογηθεί εδώ και πολλούς αιώνες κι αυτήν τη στιγμή ακόμα εξελίσσεται. Ο λόγος μας περί Σχεδίου δεν είναι αυθαίρετος ούτε προϊόν φαντασίας.
Επιβεβαιώνεται από τις Γραφές αλλά κι από τη γνωστή άπειρη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Θεός είναι πανίσχυρος κι αν αυτό συνδυαστεί με τη δεδομένη αγάπη Του προς εμάς.
Γιατί ο Πανίσχυρος Θεός ν’ ανεχθεί που σταύρωσαν ακόμα και τον Ίδιο τον Υιό Του; Αυτή η ανοχή είναι η απόδειξη ότι κάτι επιδιώκεται κι αφού επιδιώκεται από τον Ίδιο το Θεό είναι αδύνατο να μην επιτευχθεί.
Για ν’ αρχίσει ο αναγνώστης ν’ αντιλαμβάνεται τι ακριβώς είναι το επιδιωκόμενο, θα πρέπει να έχει στο μυαλό του δύο άκρως ευνόητες σχετικές διαφορές.
Η πρώτη έχει να κάνει με τη διαφορά μεταξύ Θεού κι ανθρώπου και η δεύτερη μεταξύ των ανθρώπων, που υπήρξαν στον πλανήτη. Ο Θεός σ’ αντίθεση προς τον άνθρωπο, είναι Άπειρος, Τέλειος, Αθάνατος και Παντογνώστης. Γνωρίζει απόλυτα τι έχει συμβεί, τι συμβαίνει και τι θα συμβεί.
Αντίθετα ο άνθρωπος είναι θνητός, πεπερασμένος και η γνώση του περιορισμένη.

Απ’ αυτήν την τεράστια διαφορά μεταξύ Θεού κι ανθρώπου γεννιέται η παρερμηνεία των λόγων Του, που είναι η αιτία όλων των δεινών, αλλά και η αιτία γέννησης της δεύτερης σχετικής διαφοράς.
Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός, που γνωρίζει τα πάντα, είτε αφορούν το παρελθόν είτε το μέλλον, μιλά αληθινά στον άνθρωπο, αλλά αυτή η αλήθεια τον καταστρέφει. Μιλά ο Θεός για κρίση, για τιμωρία, γι’ ανάσταση, αλλά μιλά ως αθάνατος. Ο θνητός άνθρωπος παρανοεί και νομίζει ότι όλα αυτά τον αφορούν στο σύνολό τους. Πόσο μπορεί ν’ άλλαζε ο Χριστός τη ζωή ενός συνομήλικού Του από τη στιγμή που ούτε Τον είδε ούτε έμαθε τι ακριβώς λέει ; Άνθρωποι γεννήθηκαν και πέθαναν μετά το Χριστό, χωρίς να επηρεαστούν καθόλου απ’ Αυτόν. Αυτό που συμβαίνει όμως στο θνητό άνθρωπο δε συμβαίνει στον αθάνατο άνθρωπο, που είναι η ανθρωπότητα στο σύνολό της.

Βλέπουμε ότι ο Θεός κι ο άνθρωπος έχουν σχέση σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά την ανθρωπότητα ως σύνολο κι επομένως τα όσα λέει ο Θεός, είτε μέσω των προφητών είτε μέσω του Υιού Του, είναι απόλυτα αληθινά κι ακριβή. Για την ανθρωπότητα υπήρξε ζωή, θάνατος, κρίση κι ελπίδα ανάστασης. Όσον αφορά το θνητό άνθρωπο στο δεύτερο επίπεδο, αυτός είναι, που είναι λατρευτός στο Θεό ως υιός Του. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά έχει ιδιαίτερη σχέση με το Θεό-Πατέρα κι αυτό σημαίνει ότι, αν δε συγχρονιστεί με την ανθρωπότητα, που ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία, μπορεί να γνωρίσει τη Θέωση. Ο θνητός δηλαδή άνθρωπος, είτε γεννήθηκε προ Χριστού είτε μετά Χριστόν, δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη τη γενική Θέωση. Ο Θεός δίνει δύναμη ώστε να μπορεί ο άνθρωπος ν’ ακολουθεί την πορεία Θέωσης.

Η γενική Θέωση, αυτό που αναφέρουν οι Γραφές ως Βασιλεία των Ουρανών, αφορά τους ανθρώπους που θα γεννηθούν μετά από κάποιον συγκεκριμένο χρόνο κι είναι σταθμός για την ανθρωπότητα, γιατί θα εξαλειφθούν όλοι οι παράγοντες, που για τον οποιονδήποτε λόγο εμποδίζουν τους θνητούς ανθρώπους να θεωθούν. Ενώ ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα Θέωσης, η ανθρωπότητα στο σύνολό της θ’ αποκτήσει αυτό το δικαίωμα μετά απ’ ορισμένο χρόνο. Αυτή η διαφορά είναι η αιτία που, όπως αναφέραμε, γεννά τη δεύτερη σχετική διαφορά, που αφορά αποκλειστικά τους ανθρώπους.

Ο άνθρωπος ξεκίνησε την πορεία του γυμνός, ζώντας μέσα σ’ ένα φυσικό κόσμο ανταγωνιστικό κι επικίνδυνο. Από εκείνον τον άνθρωπο που κατοικούσε στις σπηλιές μέχρι τον άνθρωπο του σήμερα, που κυκλοφορεί μ’ ελικόπτερο και μιλά μέσω του τηλεφώνου μ’ όποιο σημείο της Γης θέλει, υπάρχει μία όχι ευκαταφρόνητη διαφορά. Ο άνθρωπος σήμερα νομίζει ότι όλα αυτά είναι “φυσικά” εξαιτίας της ευφυΐας του. Θεωρεί ζήτημα χρόνου ν’ ανακαλυφθεί το αυτοκίνητο ή το τηλέφωνο ή οτιδήποτε άλλο. Αντιλαμβάνεται την ευφυΐα του, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι, αν μία ευφυΐα τού σύγχρονου κόσμου γεννιόταν στην εποχή του λίθου, το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να εξασφαλίσει καλύτερο μέρος σε μία σπηλιά για να κοιμηθεί…

ΠΗΓΗ

Το Μυστικό Σχέδιο του Θεού

Συχνά μέσα στη θεωρία μας, αναφερόμαστε στην ύπαρξη ενός Μυστικού Σχεδίου, που έχει δρομολογηθεί εδώ και πολλούς αιώνες κι αυτήν τη στιγμή ακόμα εξελίσσεται. Ο λόγος μας περί Σχεδίου δεν είναι αυθαίρετος ούτε προϊόν φαντασίας.
Επιβεβαιώνεται από τις Γραφές αλλά κι από τη γνωστή άπειρη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Θεός είναι πανίσχυρος κι αν αυτό συνδυαστεί με τη δεδομένη αγάπη Του προς εμάς.
Γιατί ο Πανίσχυρος Θεός ν’ ανεχθεί που σταύρωσαν ακόμα και τον Ίδιο τον Υιό Του; Αυτή η ανοχή είναι η απόδειξη ότι κάτι επιδιώκεται κι αφού επιδιώκεται από τον Ίδιο το Θεό είναι αδύνατο να μην επιτευχθεί.
Για ν’ αρχίσει ο αναγνώστης ν’ αντιλαμβάνεται τι ακριβώς είναι το επιδιωκόμενο, θα πρέπει να έχει στο μυαλό του δύο άκρως ευνόητες σχετικές διαφορές.
Η πρώτη έχει να κάνει με τη διαφορά μεταξύ Θεού κι ανθρώπου και η δεύτερη μεταξύ των ανθρώπων, που υπήρξαν στον πλανήτη. Ο Θεός σ’ αντίθεση προς τον άνθρωπο, είναι Άπειρος, Τέλειος, Αθάνατος και Παντογνώστης. Γνωρίζει απόλυτα τι έχει συμβεί, τι συμβαίνει και τι θα συμβεί.
Αντίθετα ο άνθρωπος είναι θνητός, πεπερασμένος και η γνώση του περιορισμένη.

Απ’ αυτήν την τεράστια διαφορά μεταξύ Θεού κι ανθρώπου γεννιέται η παρερμηνεία των λόγων Του, που είναι η αιτία όλων των δεινών, αλλά και η αιτία γέννησης της δεύτερης σχετικής διαφοράς.
Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός, που γνωρίζει τα πάντα, είτε αφορούν το παρελθόν είτε το μέλλον, μιλά αληθινά στον άνθρωπο, αλλά αυτή η αλήθεια τον καταστρέφει. Μιλά ο Θεός για κρίση, για τιμωρία, γι’ ανάσταση, αλλά μιλά ως αθάνατος. Ο θνητός άνθρωπος παρανοεί και νομίζει ότι όλα αυτά τον αφορούν στο σύνολό τους. Πόσο μπορεί ν’ άλλαζε ο Χριστός τη ζωή ενός συνομήλικού Του από τη στιγμή που ούτε Τον είδε ούτε έμαθε τι ακριβώς λέει ; Άνθρωποι γεννήθηκαν και πέθαναν μετά το Χριστό, χωρίς να επηρεαστούν καθόλου απ’ Αυτόν. Αυτό που συμβαίνει όμως στο θνητό άνθρωπο δε συμβαίνει στον αθάνατο άνθρωπο, που είναι η ανθρωπότητα στο σύνολό της.

Βλέπουμε ότι ο Θεός κι ο άνθρωπος έχουν σχέση σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά την ανθρωπότητα ως σύνολο κι επομένως τα όσα λέει ο Θεός, είτε μέσω των προφητών είτε μέσω του Υιού Του, είναι απόλυτα αληθινά κι ακριβή. Για την ανθρωπότητα υπήρξε ζωή, θάνατος, κρίση κι ελπίδα ανάστασης. Όσον αφορά το θνητό άνθρωπο στο δεύτερο επίπεδο, αυτός είναι, που είναι λατρευτός στο Θεό ως υιός Του. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά έχει ιδιαίτερη σχέση με το Θεό-Πατέρα κι αυτό σημαίνει ότι, αν δε συγχρονιστεί με την ανθρωπότητα, που ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία, μπορεί να γνωρίσει τη Θέωση. Ο θνητός δηλαδή άνθρωπος, είτε γεννήθηκε προ Χριστού είτε μετά Χριστόν, δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη τη γενική Θέωση. Ο Θεός δίνει δύναμη ώστε να μπορεί ο άνθρωπος ν’ ακολουθεί την πορεία Θέωσης.

Η γενική Θέωση, αυτό που αναφέρουν οι Γραφές ως Βασιλεία των Ουρανών, αφορά τους ανθρώπους που θα γεννηθούν μετά από κάποιον συγκεκριμένο χρόνο κι είναι σταθμός για την ανθρωπότητα, γιατί θα εξαλειφθούν όλοι οι παράγοντες, που για τον οποιονδήποτε λόγο εμποδίζουν τους θνητούς ανθρώπους να θεωθούν. Ενώ ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα Θέωσης, η ανθρωπότητα στο σύνολό της θ’ αποκτήσει αυτό το δικαίωμα μετά απ’ ορισμένο χρόνο. Αυτή η διαφορά είναι η αιτία που, όπως αναφέραμε, γεννά τη δεύτερη σχετική διαφορά, που αφορά αποκλειστικά τους ανθρώπους.

Ο άνθρωπος ξεκίνησε την πορεία του γυμνός, ζώντας μέσα σ’ ένα φυσικό κόσμο ανταγωνιστικό κι επικίνδυνο. Από εκείνον τον άνθρωπο που κατοικούσε στις σπηλιές μέχρι τον άνθρωπο του σήμερα, που κυκλοφορεί μ’ ελικόπτερο και μιλά μέσω του τηλεφώνου μ’ όποιο σημείο της Γης θέλει, υπάρχει μία όχι ευκαταφρόνητη διαφορά. Ο άνθρωπος σήμερα νομίζει ότι όλα αυτά είναι “φυσικά” εξαιτίας της ευφυΐας του. Θεωρεί ζήτημα χρόνου ν’ ανακαλυφθεί το αυτοκίνητο ή το τηλέφωνο ή οτιδήποτε άλλο. Αντιλαμβάνεται την ευφυΐα του, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι, αν μία ευφυΐα τού σύγχρονου κόσμου γεννιόταν στην εποχή του λίθου, το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να εξασφαλίσει καλύτερο μέρος σε μία σπηλιά για να κοιμηθεί…

ΠΗΓΗ

Το Μυστικό Σχέδιο του Θεού

Συχνά μέσα στη θεωρία μας, αναφερόμαστε στην ύπαρξη ενός Μυστικού Σχεδίου, που έχει δρομολογηθεί εδώ και πολλούς αιώνες κι αυτήν τη στιγμή ακόμα εξελίσσεται. Ο λόγος μας περί Σχεδίου δεν είναι αυθαίρετος ούτε προϊόν φαντασίας.
Επιβεβαιώνεται από τις Γραφές αλλά κι από τη γνωστή άπειρη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Θεός είναι πανίσχυρος κι αν αυτό συνδυαστεί με τη δεδομένη αγάπη Του προς εμάς.
Γιατί ο Πανίσχυρος Θεός ν’ ανεχθεί που σταύρωσαν ακόμα και τον Ίδιο τον Υιό Του; Αυτή η ανοχή είναι η απόδειξη ότι κάτι επιδιώκεται κι αφού επιδιώκεται από τον Ίδιο το Θεό είναι αδύνατο να μην επιτευχθεί.
Για ν’ αρχίσει ο αναγνώστης ν’ αντιλαμβάνεται τι ακριβώς είναι το επιδιωκόμενο, θα πρέπει να έχει στο μυαλό του δύο άκρως ευνόητες σχετικές διαφορές.
Η πρώτη έχει να κάνει με τη διαφορά μεταξύ Θεού κι ανθρώπου και η δεύτερη μεταξύ των ανθρώπων, που υπήρξαν στον πλανήτη. Ο Θεός σ’ αντίθεση προς τον άνθρωπο, είναι Άπειρος, Τέλειος, Αθάνατος και Παντογνώστης. Γνωρίζει απόλυτα τι έχει συμβεί, τι συμβαίνει και τι θα συμβεί.
Αντίθετα ο άνθρωπος είναι θνητός, πεπερασμένος και η γνώση του περιορισμένη.

Απ’ αυτήν την τεράστια διαφορά μεταξύ Θεού κι ανθρώπου γεννιέται η παρερμηνεία των λόγων Του, που είναι η αιτία όλων των δεινών, αλλά και η αιτία γέννησης της δεύτερης σχετικής διαφοράς.
Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός, που γνωρίζει τα πάντα, είτε αφορούν το παρελθόν είτε το μέλλον, μιλά αληθινά στον άνθρωπο, αλλά αυτή η αλήθεια τον καταστρέφει. Μιλά ο Θεός για κρίση, για τιμωρία, γι’ ανάσταση, αλλά μιλά ως αθάνατος. Ο θνητός άνθρωπος παρανοεί και νομίζει ότι όλα αυτά τον αφορούν στο σύνολό τους. Πόσο μπορεί ν’ άλλαζε ο Χριστός τη ζωή ενός συνομήλικού Του από τη στιγμή που ούτε Τον είδε ούτε έμαθε τι ακριβώς λέει ; Άνθρωποι γεννήθηκαν και πέθαναν μετά το Χριστό, χωρίς να επηρεαστούν καθόλου απ’ Αυτόν. Αυτό που συμβαίνει όμως στο θνητό άνθρωπο δε συμβαίνει στον αθάνατο άνθρωπο, που είναι η ανθρωπότητα στο σύνολό της.

Βλέπουμε ότι ο Θεός κι ο άνθρωπος έχουν σχέση σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά την ανθρωπότητα ως σύνολο κι επομένως τα όσα λέει ο Θεός, είτε μέσω των προφητών είτε μέσω του Υιού Του, είναι απόλυτα αληθινά κι ακριβή. Για την ανθρωπότητα υπήρξε ζωή, θάνατος, κρίση κι ελπίδα ανάστασης. Όσον αφορά το θνητό άνθρωπο στο δεύτερο επίπεδο, αυτός είναι, που είναι λατρευτός στο Θεό ως υιός Του. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά έχει ιδιαίτερη σχέση με το Θεό-Πατέρα κι αυτό σημαίνει ότι, αν δε συγχρονιστεί με την ανθρωπότητα, που ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία, μπορεί να γνωρίσει τη Θέωση. Ο θνητός δηλαδή άνθρωπος, είτε γεννήθηκε προ Χριστού είτε μετά Χριστόν, δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη τη γενική Θέωση. Ο Θεός δίνει δύναμη ώστε να μπορεί ο άνθρωπος ν’ ακολουθεί την πορεία Θέωσης.

Η γενική Θέωση, αυτό που αναφέρουν οι Γραφές ως Βασιλεία των Ουρανών, αφορά τους ανθρώπους που θα γεννηθούν μετά από κάποιον συγκεκριμένο χρόνο κι είναι σταθμός για την ανθρωπότητα, γιατί θα εξαλειφθούν όλοι οι παράγοντες, που για τον οποιονδήποτε λόγο εμποδίζουν τους θνητούς ανθρώπους να θεωθούν. Ενώ ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα Θέωσης, η ανθρωπότητα στο σύνολό της θ’ αποκτήσει αυτό το δικαίωμα μετά απ’ ορισμένο χρόνο. Αυτή η διαφορά είναι η αιτία που, όπως αναφέραμε, γεννά τη δεύτερη σχετική διαφορά, που αφορά αποκλειστικά τους ανθρώπους.

Ο άνθρωπος ξεκίνησε την πορεία του γυμνός, ζώντας μέσα σ’ ένα φυσικό κόσμο ανταγωνιστικό κι επικίνδυνο. Από εκείνον τον άνθρωπο που κατοικούσε στις σπηλιές μέχρι τον άνθρωπο του σήμερα, που κυκλοφορεί μ’ ελικόπτερο και μιλά μέσω του τηλεφώνου μ’ όποιο σημείο της Γης θέλει, υπάρχει μία όχι ευκαταφρόνητη διαφορά. Ο άνθρωπος σήμερα νομίζει ότι όλα αυτά είναι “φυσικά” εξαιτίας της ευφυΐας του. Θεωρεί ζήτημα χρόνου ν’ ανακαλυφθεί το αυτοκίνητο ή το τηλέφωνο ή οτιδήποτε άλλο. Αντιλαμβάνεται την ευφυΐα του, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι, αν μία ευφυΐα τού σύγχρονου κόσμου γεννιόταν στην εποχή του λίθου, το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να εξασφαλίσει καλύτερο μέρος σε μία σπηλιά για να κοιμηθεί…

ΠΗΓΗ

Τα Πλοία των Φαιάκων Πήγαιναν Παντού

Η θεά 'Αθηνά, έχοντας καλύψει τον 'Οδυσσέα με την θεϊκή ομίχλη ώστε να είναι αόρατος από τούς άλλους, του λεει, μεταξύ άλλων, για τούς Φαίακες: « Αυτοί με εμπιστοσύνη στα γοργοκίνητα καράβια τους περνούν την απέραντη θάλασσα, χάρισμα πού τούς έδωσε ό κοσμοσείστης. είvαι τόσο γρήγορα τα πλοία τους, σαν το φτερό και σαν την σκέψη »...(ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ η, στίχ, 34-36)


Και εδώ τίθεται το ερώτημα:
Να πρόκειται άραγε για ιπτάμενες μηχανές πού ταξίδευαν στον αέρα και στην θάλασσα και κινούνταν με την εφαρμογή φυσικομαθηματικών γνώσεων ανώτατου βαθμού, εφ' όσον κατά την φράση της θεάς ήσαν γρήγορα σαν την σκέψη ;
" Ας δούμε όμως και ένα άλλο σχετικό απόσπασμα της «ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ» όπου παρέχονται περισσότερες λεπτομέρειες.0 'Αλκίνοος, ζητώντας από τον 'Οδυσσέα πληροφορίες για την χώρα του και τον λαό του, του λεει: « Πες μου και την χώρα σου και τον λαό σου και την πόλη, για να πάρουν προς τα εκεί κατεύθυνση τα πλοία και να σε πάνε, γιατί δεν υπάρχουν κυβερνήτες στους Φαίακες, ούτε πηδάλια κι εκείνα πού έχουν τ' άλλα καράβια, παρά τα πλοία τους ξέρουν τις διαθέσεις και τις σκέψεις των ανθρώπων και γνωρίζουν τις πατρίδες όλων και τούς εύφορους αγρούς και σαν πουλιά διαβαίνουν τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συvvεφιά και ποτέ δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή v' άφαvισθούv»(ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ θ, στίχ. 555-­564)

Διακρίνεται σαφέστατα στα λόγια του 'Αλκινόου ότι τα πλοία των Φαιάκων δεν είχαν καμμία σχέση, ούτε από άποψη μορφής, ούτε από άποψη λειτουργίας με τα συνηθισμένα αρχαία πλοία.Τα πλοία των Φαιάκων κινούνταν χωρίς ανθρώπους κυβερνήτες, δηλαδή ήσαν αύτο κυβερνώμενα, ενώ ή αναφορά ότι αυτά.., γνώριζαν τις ανθρώπινες σκέψεις και τις πατρίδες όλων, μάς εμβάλλει την υποψία μήπως επρόκειτο για ιπτάμενες μηχανές (προϊόντα εφαρμογής υψηλής τεχνολογίας) πού ανίχνευαν τις σκέψεις και τις διαθέσεις όλων όσων επέβαιναν σε αυτές... 'Η επισήμανσης του 'Αλκινόου ότι αυτά διάβαιναν « σαν πουλιά τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συννεφιά » μάς υπενθυμίζει ότι αυτά είναι ιπτάμενα (βλέπε τι είπε ή 'Αθηνά στον 'Οδυσσέα γι ' αυτά ) ενώ ο «άήρ» ( το « θεϊκό σκοτάδι» ) και η «νεφέλη» ( «συννεφιά», «θεϊκή ομίχλη» ) μάς παραπέμπει κατά σαφή τρόπο στα ιερά όπλα των αθάνατων θεών, σε εφαρμογή θεωριών μαγνητικών πεδίων, οπωσδήποτε ανωτέρων από εκείνη την όποία υποτίθεται ότι «ανακάλυψε» ο «μέγας επιστήμων»' Αϊνστάιν...

Και ή τελευταία αύτή παρατήρησης μας, σαφώς προκύπτει από την επισήμανση του 'Αλκινόου ότι «δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή ν' αφανισθούν », πράγμα πού βεβαίως δεν συνέβη με το αντιτορπιλικό «Λέων» ( «Πείραμα Φιλαδέλφειας» ) όπου όχι μόνον παρουσιάσθηκαν κατά τα λεγόμενα του δρ. Βαλεντάιν βλάβες στο πλοίο άλλά και επικίνδυνες συνέπειες στην υγειά όσων πήραν μέρος στο «πείραμα», (Βλέπε «Το τρίγωνο των Βερμούδων» και «Το Πείραμα της Φιλαδέλ­φειας» του Τσάρλς Μπέρλιτζ). Αυτό με αλλά λόγια σημαίνει ότι οι 'Αμερικανοί κατέχουν μόνο ένα τμήμα τής γνώσεως του ιερού όπλου των αθάνατων Ελλήνων θεών πού φέρει τις ονομασίες κάποιας χαρακτηριστικής ιδιότητος του ( «άχλύς», «άήρ», «νεφέλη» ).Τα πλοία λοιπόν των Φαιάκων, οποιαδήποτε μορφή κι αν είχαν αυτά, είχαν την ικανότητα να πηγαίνουν παντού, σε κάθε χώρα, εννοείται, φυσικά με την εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας και χωρίς να υπάρχει περίπτωσης να υποστούν κάποια βλάβη ή καταστροφή...

Πηγή

Τα Πλοία των Φαιάκων Πήγαιναν Παντού

Η θεά 'Αθηνά, έχοντας καλύψει τον 'Οδυσσέα με την θεϊκή ομίχλη ώστε να είναι αόρατος από τούς άλλους, του λεει, μεταξύ άλλων, για τούς Φαίακες: « Αυτοί με εμπιστοσύνη στα γοργοκίνητα καράβια τους περνούν την απέραντη θάλασσα, χάρισμα πού τούς έδωσε ό κοσμοσείστης. είvαι τόσο γρήγορα τα πλοία τους, σαν το φτερό και σαν την σκέψη »...(ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ η, στίχ, 34-36)


Και εδώ τίθεται το ερώτημα:
Να πρόκειται άραγε για ιπτάμενες μηχανές πού ταξίδευαν στον αέρα και στην θάλασσα και κινούνταν με την εφαρμογή φυσικομαθηματικών γνώσεων ανώτατου βαθμού, εφ' όσον κατά την φράση της θεάς ήσαν γρήγορα σαν την σκέψη ;
" Ας δούμε όμως και ένα άλλο σχετικό απόσπασμα της «ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ» όπου παρέχονται περισσότερες λεπτομέρειες.0 'Αλκίνοος, ζητώντας από τον 'Οδυσσέα πληροφορίες για την χώρα του και τον λαό του, του λεει: « Πες μου και την χώρα σου και τον λαό σου και την πόλη, για να πάρουν προς τα εκεί κατεύθυνση τα πλοία και να σε πάνε, γιατί δεν υπάρχουν κυβερνήτες στους Φαίακες, ούτε πηδάλια κι εκείνα πού έχουν τ' άλλα καράβια, παρά τα πλοία τους ξέρουν τις διαθέσεις και τις σκέψεις των ανθρώπων και γνωρίζουν τις πατρίδες όλων και τούς εύφορους αγρούς και σαν πουλιά διαβαίνουν τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συvvεφιά και ποτέ δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή v' άφαvισθούv»(ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ θ, στίχ. 555-­564)

Διακρίνεται σαφέστατα στα λόγια του 'Αλκινόου ότι τα πλοία των Φαιάκων δεν είχαν καμμία σχέση, ούτε από άποψη μορφής, ούτε από άποψη λειτουργίας με τα συνηθισμένα αρχαία πλοία.Τα πλοία των Φαιάκων κινούνταν χωρίς ανθρώπους κυβερνήτες, δηλαδή ήσαν αύτο κυβερνώμενα, ενώ ή αναφορά ότι αυτά.., γνώριζαν τις ανθρώπινες σκέψεις και τις πατρίδες όλων, μάς εμβάλλει την υποψία μήπως επρόκειτο για ιπτάμενες μηχανές (προϊόντα εφαρμογής υψηλής τεχνολογίας) πού ανίχνευαν τις σκέψεις και τις διαθέσεις όλων όσων επέβαιναν σε αυτές... 'Η επισήμανσης του 'Αλκινόου ότι αυτά διάβαιναν « σαν πουλιά τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συννεφιά » μάς υπενθυμίζει ότι αυτά είναι ιπτάμενα (βλέπε τι είπε ή 'Αθηνά στον 'Οδυσσέα γι ' αυτά ) ενώ ο «άήρ» ( το « θεϊκό σκοτάδι» ) και η «νεφέλη» ( «συννεφιά», «θεϊκή ομίχλη» ) μάς παραπέμπει κατά σαφή τρόπο στα ιερά όπλα των αθάνατων θεών, σε εφαρμογή θεωριών μαγνητικών πεδίων, οπωσδήποτε ανωτέρων από εκείνη την όποία υποτίθεται ότι «ανακάλυψε» ο «μέγας επιστήμων»' Αϊνστάιν...

Και ή τελευταία αύτή παρατήρησης μας, σαφώς προκύπτει από την επισήμανση του 'Αλκινόου ότι «δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή ν' αφανισθούν », πράγμα πού βεβαίως δεν συνέβη με το αντιτορπιλικό «Λέων» ( «Πείραμα Φιλαδέλφειας» ) όπου όχι μόνον παρουσιάσθηκαν κατά τα λεγόμενα του δρ. Βαλεντάιν βλάβες στο πλοίο άλλά και επικίνδυνες συνέπειες στην υγειά όσων πήραν μέρος στο «πείραμα», (Βλέπε «Το τρίγωνο των Βερμούδων» και «Το Πείραμα της Φιλαδέλ­φειας» του Τσάρλς Μπέρλιτζ). Αυτό με αλλά λόγια σημαίνει ότι οι 'Αμερικανοί κατέχουν μόνο ένα τμήμα τής γνώσεως του ιερού όπλου των αθάνατων Ελλήνων θεών πού φέρει τις ονομασίες κάποιας χαρακτηριστικής ιδιότητος του ( «άχλύς», «άήρ», «νεφέλη» ).Τα πλοία λοιπόν των Φαιάκων, οποιαδήποτε μορφή κι αν είχαν αυτά, είχαν την ικανότητα να πηγαίνουν παντού, σε κάθε χώρα, εννοείται, φυσικά με την εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας και χωρίς να υπάρχει περίπτωσης να υποστούν κάποια βλάβη ή καταστροφή...

Πηγή

Τα Πλοία των Φαιάκων Πήγαιναν Παντού

Η θεά 'Αθηνά, έχοντας καλύψει τον 'Οδυσσέα με την θεϊκή ομίχλη ώστε να είναι αόρατος από τούς άλλους, του λεει, μεταξύ άλλων, για τούς Φαίακες: « Αυτοί με εμπιστοσύνη στα γοργοκίνητα καράβια τους περνούν την απέραντη θάλασσα, χάρισμα πού τούς έδωσε ό κοσμοσείστης. είvαι τόσο γρήγορα τα πλοία τους, σαν το φτερό και σαν την σκέψη »...(ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ η, στίχ, 34-36)


Και εδώ τίθεται το ερώτημα:
Να πρόκειται άραγε για ιπτάμενες μηχανές πού ταξίδευαν στον αέρα και στην θάλασσα και κινούνταν με την εφαρμογή φυσικομαθηματικών γνώσεων ανώτατου βαθμού, εφ' όσον κατά την φράση της θεάς ήσαν γρήγορα σαν την σκέψη ;
" Ας δούμε όμως και ένα άλλο σχετικό απόσπασμα της «ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ» όπου παρέχονται περισσότερες λεπτομέρειες.0 'Αλκίνοος, ζητώντας από τον 'Οδυσσέα πληροφορίες για την χώρα του και τον λαό του, του λεει: « Πες μου και την χώρα σου και τον λαό σου και την πόλη, για να πάρουν προς τα εκεί κατεύθυνση τα πλοία και να σε πάνε, γιατί δεν υπάρχουν κυβερνήτες στους Φαίακες, ούτε πηδάλια κι εκείνα πού έχουν τ' άλλα καράβια, παρά τα πλοία τους ξέρουν τις διαθέσεις και τις σκέψεις των ανθρώπων και γνωρίζουν τις πατρίδες όλων και τούς εύφορους αγρούς και σαν πουλιά διαβαίνουν τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συvvεφιά και ποτέ δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή v' άφαvισθούv»(ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ θ, στίχ. 555-­564)

Διακρίνεται σαφέστατα στα λόγια του 'Αλκινόου ότι τα πλοία των Φαιάκων δεν είχαν καμμία σχέση, ούτε από άποψη μορφής, ούτε από άποψη λειτουργίας με τα συνηθισμένα αρχαία πλοία.Τα πλοία των Φαιάκων κινούνταν χωρίς ανθρώπους κυβερνήτες, δηλαδή ήσαν αύτο κυβερνώμενα, ενώ ή αναφορά ότι αυτά.., γνώριζαν τις ανθρώπινες σκέψεις και τις πατρίδες όλων, μάς εμβάλλει την υποψία μήπως επρόκειτο για ιπτάμενες μηχανές (προϊόντα εφαρμογής υψηλής τεχνολογίας) πού ανίχνευαν τις σκέψεις και τις διαθέσεις όλων όσων επέβαιναν σε αυτές... 'Η επισήμανσης του 'Αλκινόου ότι αυτά διάβαιναν « σαν πουλιά τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συννεφιά » μάς υπενθυμίζει ότι αυτά είναι ιπτάμενα (βλέπε τι είπε ή 'Αθηνά στον 'Οδυσσέα γι ' αυτά ) ενώ ο «άήρ» ( το « θεϊκό σκοτάδι» ) και η «νεφέλη» ( «συννεφιά», «θεϊκή ομίχλη» ) μάς παραπέμπει κατά σαφή τρόπο στα ιερά όπλα των αθάνατων θεών, σε εφαρμογή θεωριών μαγνητικών πεδίων, οπωσδήποτε ανωτέρων από εκείνη την όποία υποτίθεται ότι «ανακάλυψε» ο «μέγας επιστήμων»' Αϊνστάιν...

Και ή τελευταία αύτή παρατήρησης μας, σαφώς προκύπτει από την επισήμανση του 'Αλκινόου ότι «δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή ν' αφανισθούν », πράγμα πού βεβαίως δεν συνέβη με το αντιτορπιλικό «Λέων» ( «Πείραμα Φιλαδέλφειας» ) όπου όχι μόνον παρουσιάσθηκαν κατά τα λεγόμενα του δρ. Βαλεντάιν βλάβες στο πλοίο άλλά και επικίνδυνες συνέπειες στην υγειά όσων πήραν μέρος στο «πείραμα», (Βλέπε «Το τρίγωνο των Βερμούδων» και «Το Πείραμα της Φιλαδέλ­φειας» του Τσάρλς Μπέρλιτζ). Αυτό με αλλά λόγια σημαίνει ότι οι 'Αμερικανοί κατέχουν μόνο ένα τμήμα τής γνώσεως του ιερού όπλου των αθάνατων Ελλήνων θεών πού φέρει τις ονομασίες κάποιας χαρακτηριστικής ιδιότητος του ( «άχλύς», «άήρ», «νεφέλη» ).Τα πλοία λοιπόν των Φαιάκων, οποιαδήποτε μορφή κι αν είχαν αυτά, είχαν την ικανότητα να πηγαίνουν παντού, σε κάθε χώρα, εννοείται, φυσικά με την εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας και χωρίς να υπάρχει περίπτωσης να υποστούν κάποια βλάβη ή καταστροφή...

Πηγή

O αστρικός χάρτης του Ίππαρχου

Η υδρόγειος σφαίρα που κρατά στους ώμους του ένα ρωμαϊκό άγαλμα του Ατλαντα φέρει σκαλισμένο έναν χάρτη του ουρανού που πιθανότατα βασίστηκε στον χαμένο αστρικό χάρτη του Ίππαρχου, υποστηρίζει ένας Αμερικανός ειδικός στην ιστορία της Αστρονομίας. Το δίμετρο άγαλμα του μυθικού Τιτάνα που υποχρεώθηκε από τον Δία να κρατά τους ουρανούς στους ώμους του είναι γνωστό ως «Ατλαντας του Φαρνέζε» και αποτελεί μέρος της συλλογής Φαρνέζε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης.







Ο Μπράντλι Σάιφερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα ανακάλυψε ότι οι αστερισμοί που απεικονίζονται πάνω στη σφαίρα του αγάλματος βρίσκονται στις ίδιες θέσεις που θα τους έβλεπε και ο Ίππαρχος τον δεύτερο αιώνα π.Χ. Η παρατήρηση αυτή τον οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο γλύπτης βασίστηκε στον αστρικό κατάλογο που είχε συντάξει ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος. Ο κατάλογος έχει χαθεί και οι μόνες αναφορές για αυτόν προέρχονται από άλλους αρχαίους αστρονόμους. Ο αστρονόμος και μαθηματικός Ίππαρχος συνέταξε τον πρώτο κατάλογο των άστρων του ουρανού, παρατήρησε πρώτος τη μετάπτωση των ισημερινών (την ελαφρά μετατόπιση στο νοητό άξονα του ουρανού λόγω της περιοδικής μετατόπισης του άξονα της Γης) και πιστεύεται επίσης ότι εφηύρε την τριγωνομετρία. Ο Σάιφερ ανέλυσε τις θέσεις των αστερισμών στο άγαλμα και υπολόγισε ότι οι ορατοί αστερισμοί βρίσκονταν σε αυτές τις θέσεις το 125 π.Χ, συν ή πλην 55 χρόνια, δηλαδή την εποχή που έζησε ο Ίππαρχος.





Μέχρι σήμερα οι πιθανές εξηγήσεις για την προέλευση του μαρμάρινου χάρτη αφορούσαν αστρονόμους που έζησαν είτε υπερβολικά νωρίς, όπως ένας Ασσύριος παρατηρητής του 1130 π.Χ, είτε υπερβολικά αργά, όπως ο Πτολεμαίος, που συνέταξε τις παρατηρήσεις του το 128 μ.Χ. Η θεωρία του Σάιφερ παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σαν Ντιέγκο.

O αστρικός χάρτης του Ίππαρχου

Η υδρόγειος σφαίρα που κρατά στους ώμους του ένα ρωμαϊκό άγαλμα του Ατλαντα φέρει σκαλισμένο έναν χάρτη του ουρανού που πιθανότατα βασίστηκε στον χαμένο αστρικό χάρτη του Ίππαρχου, υποστηρίζει ένας Αμερικανός ειδικός στην ιστορία της Αστρονομίας. Το δίμετρο άγαλμα του μυθικού Τιτάνα που υποχρεώθηκε από τον Δία να κρατά τους ουρανούς στους ώμους του είναι γνωστό ως «Ατλαντας του Φαρνέζε» και αποτελεί μέρος της συλλογής Φαρνέζε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης.







Ο Μπράντλι Σάιφερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα ανακάλυψε ότι οι αστερισμοί που απεικονίζονται πάνω στη σφαίρα του αγάλματος βρίσκονται στις ίδιες θέσεις που θα τους έβλεπε και ο Ίππαρχος τον δεύτερο αιώνα π.Χ. Η παρατήρηση αυτή τον οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο γλύπτης βασίστηκε στον αστρικό κατάλογο που είχε συντάξει ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος. Ο κατάλογος έχει χαθεί και οι μόνες αναφορές για αυτόν προέρχονται από άλλους αρχαίους αστρονόμους. Ο αστρονόμος και μαθηματικός Ίππαρχος συνέταξε τον πρώτο κατάλογο των άστρων του ουρανού, παρατήρησε πρώτος τη μετάπτωση των ισημερινών (την ελαφρά μετατόπιση στο νοητό άξονα του ουρανού λόγω της περιοδικής μετατόπισης του άξονα της Γης) και πιστεύεται επίσης ότι εφηύρε την τριγωνομετρία. Ο Σάιφερ ανέλυσε τις θέσεις των αστερισμών στο άγαλμα και υπολόγισε ότι οι ορατοί αστερισμοί βρίσκονταν σε αυτές τις θέσεις το 125 π.Χ, συν ή πλην 55 χρόνια, δηλαδή την εποχή που έζησε ο Ίππαρχος.





Μέχρι σήμερα οι πιθανές εξηγήσεις για την προέλευση του μαρμάρινου χάρτη αφορούσαν αστρονόμους που έζησαν είτε υπερβολικά νωρίς, όπως ένας Ασσύριος παρατηρητής του 1130 π.Χ, είτε υπερβολικά αργά, όπως ο Πτολεμαίος, που συνέταξε τις παρατηρήσεις του το 128 μ.Χ. Η θεωρία του Σάιφερ παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σαν Ντιέγκο.

O αστρικός χάρτης του Ίππαρχου

Η υδρόγειος σφαίρα που κρατά στους ώμους του ένα ρωμαϊκό άγαλμα του Ατλαντα φέρει σκαλισμένο έναν χάρτη του ουρανού που πιθανότατα βασίστηκε στον χαμένο αστρικό χάρτη του Ίππαρχου, υποστηρίζει ένας Αμερικανός ειδικός στην ιστορία της Αστρονομίας. Το δίμετρο άγαλμα του μυθικού Τιτάνα που υποχρεώθηκε από τον Δία να κρατά τους ουρανούς στους ώμους του είναι γνωστό ως «Ατλαντας του Φαρνέζε» και αποτελεί μέρος της συλλογής Φαρνέζε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης.







Ο Μπράντλι Σάιφερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα ανακάλυψε ότι οι αστερισμοί που απεικονίζονται πάνω στη σφαίρα του αγάλματος βρίσκονται στις ίδιες θέσεις που θα τους έβλεπε και ο Ίππαρχος τον δεύτερο αιώνα π.Χ. Η παρατήρηση αυτή τον οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο γλύπτης βασίστηκε στον αστρικό κατάλογο που είχε συντάξει ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος. Ο κατάλογος έχει χαθεί και οι μόνες αναφορές για αυτόν προέρχονται από άλλους αρχαίους αστρονόμους. Ο αστρονόμος και μαθηματικός Ίππαρχος συνέταξε τον πρώτο κατάλογο των άστρων του ουρανού, παρατήρησε πρώτος τη μετάπτωση των ισημερινών (την ελαφρά μετατόπιση στο νοητό άξονα του ουρανού λόγω της περιοδικής μετατόπισης του άξονα της Γης) και πιστεύεται επίσης ότι εφηύρε την τριγωνομετρία. Ο Σάιφερ ανέλυσε τις θέσεις των αστερισμών στο άγαλμα και υπολόγισε ότι οι ορατοί αστερισμοί βρίσκονταν σε αυτές τις θέσεις το 125 π.Χ, συν ή πλην 55 χρόνια, δηλαδή την εποχή που έζησε ο Ίππαρχος.





Μέχρι σήμερα οι πιθανές εξηγήσεις για την προέλευση του μαρμάρινου χάρτη αφορούσαν αστρονόμους που έζησαν είτε υπερβολικά νωρίς, όπως ένας Ασσύριος παρατηρητής του 1130 π.Χ, είτε υπερβολικά αργά, όπως ο Πτολεμαίος, που συνέταξε τις παρατηρήσεις του το 128 μ.Χ. Η θεωρία του Σάιφερ παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σαν Ντιέγκο.

«Αλλάζει» η καταγωγή των κατοίκων της ΠΓΔΜ!

Αλλαγές ως προς την καταγωγή των Σλαβομακεδόνων σε έκδοση για την Ιστορία του λαού της χώρας...Σε αλλαγές ως προς την καταγωγή των Σλαβομακεδόνων, προχώρησε το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας της ΠΓΔΜ, στη νέα αναθεωρημένη έκδοση στην αγγλική και σλαβομακεδονική της «Ιστορίας του μακεδονικού λαού»(φωτογ.), η οποία χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ.Όπως αναφέρει σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ντνέβνικ», με τίτλο «Διέγραψε τον όρο Σλάβοι και εισήγαγε τον όρο Αρχαίοι» στην αναθεωρημένη αυτή έκδοση επισημαίνεται ότι οι σημερινοί «Μακεδόνες» στην ΠΓΔΜ αποτελούν μείξη των αρχαίων Μακεδόνων και των Σλάβων και σε αυτή τη συμβίωση επικράτησε το αρχαίο στοιχείο.Η εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με την έκδοση, θα πρέπει να ονομάζεται.. «αλεξανδρινή» ή «μακεδονιστική» αντί του όρου «ελληνιστική» που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ανά τον κόσμο, αλλά και από τους ιστορικούς της ΠΓΔΜ.Σύμφωνα με την «Ντνέβνικ» αυτές είναι οι δύο σημαντικές αλλαγές που εισάγει το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας της ΠΓΔΜ στη νέα έκδοση του βιβλίου της Ιστορίας του λαού της ΠΓΔΜ.Στην πρώτη έκδοση της «Ιστορίας του μακεδονικού λαού» που είχε παρουσιαστεί το 2000 από τον ίδιο κρατικό φορέα της ΠΓΔΜ, αντίθετα με τη νέα έκδοση, υποστηριζόταν ότι ο σλαβικός πληθυσμός που εγκαταστάθηκε σε αυτή την περιοχή υπερίσχυσε του αυτόχθονα μακεδονικού πληθυσμού.

«Αλλάζει» η καταγωγή των κατοίκων της ΠΓΔΜ!

Αλλαγές ως προς την καταγωγή των Σλαβομακεδόνων σε έκδοση για την Ιστορία του λαού της χώρας...Σε αλλαγές ως προς την καταγωγή των Σλαβομακεδόνων, προχώρησε το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας της ΠΓΔΜ, στη νέα αναθεωρημένη έκδοση στην αγγλική και σλαβομακεδονική της «Ιστορίας του μακεδονικού λαού»(φωτογ.), η οποία χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ.Όπως αναφέρει σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ντνέβνικ», με τίτλο «Διέγραψε τον όρο Σλάβοι και εισήγαγε τον όρο Αρχαίοι» στην αναθεωρημένη αυτή έκδοση επισημαίνεται ότι οι σημερινοί «Μακεδόνες» στην ΠΓΔΜ αποτελούν μείξη των αρχαίων Μακεδόνων και των Σλάβων και σε αυτή τη συμβίωση επικράτησε το αρχαίο στοιχείο.Η εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με την έκδοση, θα πρέπει να ονομάζεται.. «αλεξανδρινή» ή «μακεδονιστική» αντί του όρου «ελληνιστική» που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ανά τον κόσμο, αλλά και από τους ιστορικούς της ΠΓΔΜ.Σύμφωνα με την «Ντνέβνικ» αυτές είναι οι δύο σημαντικές αλλαγές που εισάγει το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας της ΠΓΔΜ στη νέα έκδοση του βιβλίου της Ιστορίας του λαού της ΠΓΔΜ.Στην πρώτη έκδοση της «Ιστορίας του μακεδονικού λαού» που είχε παρουσιαστεί το 2000 από τον ίδιο κρατικό φορέα της ΠΓΔΜ, αντίθετα με τη νέα έκδοση, υποστηριζόταν ότι ο σλαβικός πληθυσμός που εγκαταστάθηκε σε αυτή την περιοχή υπερίσχυσε του αυτόχθονα μακεδονικού πληθυσμού.

«Αλλάζει» η καταγωγή των κατοίκων της ΠΓΔΜ!

Αλλαγές ως προς την καταγωγή των Σλαβομακεδόνων σε έκδοση για την Ιστορία του λαού της χώρας...Σε αλλαγές ως προς την καταγωγή των Σλαβομακεδόνων, προχώρησε το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας της ΠΓΔΜ, στη νέα αναθεωρημένη έκδοση στην αγγλική και σλαβομακεδονική της «Ιστορίας του μακεδονικού λαού»(φωτογ.), η οποία χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ.Όπως αναφέρει σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ντνέβνικ», με τίτλο «Διέγραψε τον όρο Σλάβοι και εισήγαγε τον όρο Αρχαίοι» στην αναθεωρημένη αυτή έκδοση επισημαίνεται ότι οι σημερινοί «Μακεδόνες» στην ΠΓΔΜ αποτελούν μείξη των αρχαίων Μακεδόνων και των Σλάβων και σε αυτή τη συμβίωση επικράτησε το αρχαίο στοιχείο.Η εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με την έκδοση, θα πρέπει να ονομάζεται.. «αλεξανδρινή» ή «μακεδονιστική» αντί του όρου «ελληνιστική» που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ανά τον κόσμο, αλλά και από τους ιστορικούς της ΠΓΔΜ.Σύμφωνα με την «Ντνέβνικ» αυτές είναι οι δύο σημαντικές αλλαγές που εισάγει το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας της ΠΓΔΜ στη νέα έκδοση του βιβλίου της Ιστορίας του λαού της ΠΓΔΜ.Στην πρώτη έκδοση της «Ιστορίας του μακεδονικού λαού» που είχε παρουσιαστεί το 2000 από τον ίδιο κρατικό φορέα της ΠΓΔΜ, αντίθετα με τη νέα έκδοση, υποστηριζόταν ότι ο σλαβικός πληθυσμός που εγκαταστάθηκε σε αυτή την περιοχή υπερίσχυσε του αυτόχθονα μακεδονικού πληθυσμού.

Εισαγωγή στην κβαντομηχανική

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι χρειάζονται το μυαλό του Einstein προκειμένου να γίνει κατανοητή σε αυτούς η κβαντομηχανική κι έτσι σταματούν να ασχολούνται μαζί της. Είναι όμως ενδιαφέρον να σημειώσουμε πως και ο ίδιος ο Einstein δεν εθεώρησε ότι η κβαντομηχανική ήταν μια σωστή θεωρία!

Αυτό λοιπόν το άρθρο προορίζεται να δώσει σε ένα συνηθισμένο πρόσωπο μια συνοπτική επισκόπηση της σπουδαιότητας και της εκπληκτικής ανάπτυξης της κβαντικής μηχανικής.

Οι φυσικοί οι οποίοι ασχολήθηκαν με την κβαντομηχανικοί είναι πολλοί. Εμείς όμως θα ασχοληθούμε με τρείς. Τον Erwin Scrodinger, τον Werner Heisenberg και τον Paul Adrien Maurice Dirac.

Τι είναι όμως η κβαντομηχανική; Ο πιό απλός ορισμός, είναι η μελέτη της ύλης και της ακτινοβολίας σε ένα ατομικό επίπεδο.

Γιατί αναπτύχθηκε;

Στις αρχές του 20ού αιώνα μερικά πειράματα παρήγαγαν αποτελέσματα που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από την κλασσική φυσική (η επιστήμη που αναπτύσσεται από τους Γαλιλαίο, τον Ισαάκ Νεύτωνα, κ.λπ.).

Παραδείγματος χάριν, ήταν αρκετά γνωστό ότι τα ηλεκτρόνια ήταν σε τροχιά γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου. Εντούτοις, εάν γινόταν έτσι, με έναν τρόπο που να έμοιaζε με τους πλανήτες που στρέφονται γύρω από τον ήλιο, η κλασσική φυσική πρόβλεπε ότι τα ηλεκτρόνια θα κινούνταν σπειροειδώς συνεχώς προς τα μέσα και θα συντρίβονταν στον πυρήνα εντός ενός κλάσματος του δευτερολέπτου. Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει, γιατί ή ζωή όπως την ξέρουμε δεν θα υπήρχε. (Η χημεία εξαρτάται από την αλληλεπίδραση των ηλεκτρονίων με τα άτομα, και η ζωή εξαρτάται από τη χημεία).

Εκείνη η ανακριβής πρόβλεψη, μαζί με μερικά άλλα πειράματα που η κλασσική φυσική δεν μπορούσε να εξηγήσει, έδειξε στους επιστήμονες ότι κάτι νέο απαιτείται για να εξηγήσει η επιστήμη, τι συμβαίνει στο ατομικό επίπεδο.

Εάν η διπλανή εικόνα είναι η ιδέα που έχετε για το άτομο, με τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα, έχετε χάσει το τραίνο του εκσυγχρονισμού περίπου 75 έτη. Είναι λοιπόν καιρός να ανοίξετε τα μάτια σας στον σύγχρονο κόσμο της κβαντομηχανικής!

Η νέα αντίληψη που έφερε η κβαντομηχανική για τη μορφή του ατόμου απεικονίζεται στο παραπάνω σχήμα. Η εικόνα που ακολουθεί εμφανίζει μερικά σχήματα στο χώρο, στις περιοχές των οποίων υπάρχει πιθανότατα να βρεθεί ένα ηλεκτρόνιο σε ένα άτομο υδρογόνου (ο πυρήνας είναι στο κέντρο κάθε σχήματος). Τα σχήματα αυτά ονομάζονται τροχιακά.

Αντί λοιπόν να έχουμε τροχιές έχουμε τροχιακά. Αντί να ξέρουμε με ακρίβεια την ακτίνα των τροχιών, γνωρίζουμε την πιθανότητα να βρούμε ένα ηλεκτρόνιο σε μια δεδομένη θέση και με δεδομένη ενέργεια.

Εάν όμως η κλασσική φυσική κάνει λάθος, γιατί την χρησιμοποιούμε ακόμα;

Η κλασσική φυσική είναι μια θεωρία που έχει ραγίσει, αλλά οι ρωγμές αυτές είναι εμφανείς μόνο κατά την εξέταση πολύ μικρών μεγεθών (ατομικού μεγέθους, όπου η κβαντομηχανική χρησιμοποιείται) ή πολύ γρήγορων γεγονότων (κοντά στην ταχύτητα του φωτός, όπου αναλαμβάνει η σχετικότητα).

Για τα καθημερινά πράγματα, που είναι πολύ μεγαλύτερα από τα άτομα και πολύ πιο αργά από την ταχύτητα του φωτός, η κλασσική φυσική κάνει άριστα την δουλειά της. Στα συν της βέβαια, ότι είναι πολύ ευκολότερο να χρησιμοποιήσετε την κλασσική φυσική παρά την κβαντομηχανική και τη σχετικότητα (κάθε μια από την οποία απαιτεί εκτενή μαθηματική ανάλυση και επεξεργασία).

Ποια είναι η σημασία της κβαντομηχανικής;

Τα παρακάτω είναι μεταξύ των σημαντικότερων πραγμάτων που η κβαντομηχανική μπορεί να περιγράψει ενώ η κλασσική φυσική δεν μπορεί:

• Διακριτότητα της ενέργειας

• Η δυαδικότητα του φωτός και της ύλης

• Κβαντική σήραγγα

Διακριτότητα της ενέργειας

Εάν εξετάσετε το φάσμα του φωτός που εκπέμπεται από ενεργητικά άτομα (όπως το πορτοκαλο-κίτρινο φως από τους φωτεινούς σηματοδότες που περιέχουν ατμούς νατρίου, ή το λευκο-γάλαζο φως από τους λαμπτήρες ατμού υδραργύρου) θα παρατηρήσετε ότι αποτελείται από μεμονωμένες γραμμές διαφορετικών χρωμάτων. Αυτές οι γραμμές αντιπροσωπεύουν τα ιδιαίτερα ενεργειακά επίπεδα των ηλεκτρονίων σε εκείνα τα διεγερμένα άτομα.

Όταν δηλαδή ένα ηλεκτρόνιο σε μια υψηλή ενεργειακή κατάσταση μεταπηδά σε μια χαμηλότερη ενεργειακή κατάσταση, το άτομο εκπέμπει τότε ένα φωτόνιο του φωτός που αντιστοιχεί στη ακριβή ενεργειακή διαφορά εκείνων των δύο επιπέδων (διατήρηση της ενέργειας). Όσο μεγαλύτερη είναι η ενεργειακή διαφορά, τόσο πιο ενεργητικό θα είναι το φωτόνιο, και εάν βρίσκεται στην περιοχή του ορατού φωτός, τόσο πιο κοντά θα είναι το χρώμα του στο ιώδες, στο τέλος του φάσματος.

Εάν τα ηλεκτρόνια δεν ήσαν περιορισμένα σε διακριτές ενεργειακές στάθμες, το φάσμα από ένα διεγερμένο άτομο θα είχε τη μορφή μιας συνεχούς διαδοχής χρωμάτων από το κόκκινο ως το ιώδες χωρίς μεμονωμένες-διακριτές γραμμές.

Είναι γεγονός ότι τα ηλεκτρόνια μπορούν να υπάρξουν μόνο σε ιδιαίτερα ενεργειακά επίπεδα, που τα αποτρέπει από το να κινηθούν σπειροειδώς προς τον πυρήνα, όπως προβλέπει η κλασσική φυσική. Και αυτή είναι η κβάντωση της ενέργειας (παίρνει δηλαδή ορισμένες τιμές), μαζί με μερικές άλλες ατομικές ιδιότητες που είναι κβαντισμένες, η οποία δίνει στην κβαντομηχανική το όνομά της.

Η δυαδικότητα κύματος-σωματιδίου του φωτός και της ύλης

Το 1690 o Christiaan Huygens πρότεινε τη θεωρία ότι το φως αποτελούνταν από κύματα (κυματική φύση του φωτός), ενώ το 1704 ο Isaac Newton πρότεινε ότι το φως αποτελούνταν από μικροσκοπικά σωματίδια. Εξάλλου διαφορετικά πειράματα, υποστήριζαν την κάθε μια από τις θεωρίες αυτές.

Εντούτοις, ούτε μια τέλεια θεωρία σωματιδίων, ούτε μια τέλεια κυματική θεωρία δεν θα μπορούσε να εξηγήσει όλα τα φαινόμενα που συνδέονται με το φως! Έτσι οι επιστήμονες άρχισαν να σκέφτονται το φως και ως σωματίδιο και ως κύμα. Το 1923 ο Louis δε Broglie υπέθεσε ότι ένα υλικό σωματίδιο θα μπορούσε επίσης να έχει κυματοειδείς ιδιότητες, και το 1927 αποδείχτηκε πειραματικά από τους Davisson και Germer ότι τα ηλεκτρόνια μπορούν πράγματι να συμπεριφερθούν όπως τα κύματα.

Πώς μπορεί κάτι να είναι και ένα σωματίδιο και ένα κύμα συγχρόνως; Δεν εννοούμε βέβαια να σκεφτεί κάποιος το φως ως ένα ρεύμα σωματιδίων που κινούνται πάνω-κάτω κατά τρόπο κυματοειδή. Πραγματικά, το φως και η ύλη υπάρχουν ως σωματίδια. Αυτό που συμπεριφέρεται σαν ένα κύμα, είναι η πιθανότητα να βρεθεί αυτό το σωματίδιο σε διάφορες θέσεις.

Το φως που εμφανίζεται μερικές φορές να ενεργεί όπως ένα κύμα, είναι επειδή παρατηρούμε την συσσώρευση πολλών από τα σωματίδια του φωτός (κβάντα), κι έτσι διαμοιράζονται πάρα πολύ οι πιθανότητες για διαφορετικές θέσεις στις οποίες κάθε σωματίδιο θα μπορούσε να είναι.

Κβαντική σήραγγα

Αυτό είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαινόμενα που προκύπτει από την κβαντομηχανική. Χωρίς αυτή το chip του υπολογιστή δεν θα υπήρχε, και έτσι ένας "προσωπικός" υπολογιστής θα καταλάμβανε πιθανόν ένα ολόκληρο δωμάτιο.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ένα κύμα είναι αυτό το οποίο καθορίζει την πιθανότητα για το που θα βρίσκεται ένα σωματίδιο. Όταν εκείνο το κύμα πιθανότητας του σωματιδίου αντιμετωπίσει ένα ενεργειακό φράγμα, το μεγαλύτερο μέρος του κύματος θα ανακλαστεί προς τα πίσω, αλλά ένα μικρό μέρος από αυτό το κύμα "θα διαρρεύσει" μέσα στο φράγμα. Εάν το φράγμα είναι αρκετά μικρού πάχους, το κύμα που διέρρευσε μέσα από αυτό, θα συνεχίσει την διάδοση του στη άλλη πλευρά του φράγματος. Ακόμα κι αν το σωματίδιο δεν έχει αρκετή ενέργεια να ξεπεράσει το φράγμα, υπάρχει ακόμα μια μικρή πιθανότητα, να μπορεί αυτό "να ανοίξει" μέσα στο φράγμα μια σήραγγα.

Για παράδειγμα, υποθέστε ότι ρίχνετε μια λαστιχένια σφαίρα πάνω σε έναν τοίχο. Ξέρετε ότι δεν έχετε αρκετή ενέργεια για να την ρίξετε μέσω του τοίχου, έτσι αναμένετε την σφαίρα να αναπηδά πάντα πίσω. Η κβαντομηχανική, εντούτοις, λέει ότι υπάρχει μια μικρή πιθανότητα ώστε η σφαίρα να περάσει διαμέσου του τοίχου (χωρίς την καταστροφή του τοίχου) και να συνεχίσει την πτήση της από την άλλη πλευρά!

Με ένα τόσο μεγάλο σώμα όσο μια λαστιχένια σφαίρα, εν τούτοις, η πιθανότητα αυτή είναι τόσο μικρή ώστε και αν ακόμα ρίχνατε τη σφαίρα για δισεκατομμύρια έτη δεν θα την βλέπατε ποτέ να περνάει μέσα από τον τοίχο. Αλλά με ένα τόσο μικροσκοπικό σώμα όπως ένα ηλεκτρόνιο, το να ανοίξει μια "σήραγγα" είναι ένα καθημερινό περιστατικό.

Η θεμελίωση της κβαντομηχανικής

Στην καρδιά της κβαντομηχανικής βρίσκεται η αρχή της απροσδιοριστίας η οποία καθιστά απαγορευτική την ταυτόχρονη μέτρηση με απεριόριστη ακρίβεια δύο συζευγμένων μεταβλητών όπως πχ είναι η θέση και η ορμή ενός σωματιδίου.

Το 1925, ο Werner Heisenberg εργαζόταν πάνω σε μια νέα μαθηματική περιγραφή τής ύλης. Οι συλλογισμοί του τον οδήγησαν στην επιβεβαίωση μιας νέας αρχής που έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της κβαντικής θεωρίας. Αυτή είναι η γνωστή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg.

Αναλυτικότερες πληροφορίες για την κβαντική θεωρία και την κβαντομηχανική:

http://www.physics4u.gr/articles/introqm.html

http://www.physics4u.gr/articles/quantum.html

http://www.physics4u.gr/articles/pioneer.html

http://www-theory.chem.washington.edu/~trstedl/quantum/quantum.html

Εισαγωγή στην κβαντομηχανική

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι χρειάζονται το μυαλό του Einstein προκειμένου να γίνει κατανοητή σε αυτούς η κβαντομηχανική κι έτσι σταματούν να ασχολούνται μαζί της. Είναι όμως ενδιαφέρον να σημειώσουμε πως και ο ίδιος ο Einstein δεν εθεώρησε ότι η κβαντομηχανική ήταν μια σωστή θεωρία!

Αυτό λοιπόν το άρθρο προορίζεται να δώσει σε ένα συνηθισμένο πρόσωπο μια συνοπτική επισκόπηση της σπουδαιότητας και της εκπληκτικής ανάπτυξης της κβαντικής μηχανικής.

Οι φυσικοί οι οποίοι ασχολήθηκαν με την κβαντομηχανικοί είναι πολλοί. Εμείς όμως θα ασχοληθούμε με τρείς. Τον Erwin Scrodinger, τον Werner Heisenberg και τον Paul Adrien Maurice Dirac.

Τι είναι όμως η κβαντομηχανική; Ο πιό απλός ορισμός, είναι η μελέτη της ύλης και της ακτινοβολίας σε ένα ατομικό επίπεδο.

Γιατί αναπτύχθηκε;

Στις αρχές του 20ού αιώνα μερικά πειράματα παρήγαγαν αποτελέσματα που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από την κλασσική φυσική (η επιστήμη που αναπτύσσεται από τους Γαλιλαίο, τον Ισαάκ Νεύτωνα, κ.λπ.).

Παραδείγματος χάριν, ήταν αρκετά γνωστό ότι τα ηλεκτρόνια ήταν σε τροχιά γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου. Εντούτοις, εάν γινόταν έτσι, με έναν τρόπο που να έμοιaζε με τους πλανήτες που στρέφονται γύρω από τον ήλιο, η κλασσική φυσική πρόβλεπε ότι τα ηλεκτρόνια θα κινούνταν σπειροειδώς συνεχώς προς τα μέσα και θα συντρίβονταν στον πυρήνα εντός ενός κλάσματος του δευτερολέπτου. Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει, γιατί ή ζωή όπως την ξέρουμε δεν θα υπήρχε. (Η χημεία εξαρτάται από την αλληλεπίδραση των ηλεκτρονίων με τα άτομα, και η ζωή εξαρτάται από τη χημεία).

Εκείνη η ανακριβής πρόβλεψη, μαζί με μερικά άλλα πειράματα που η κλασσική φυσική δεν μπορούσε να εξηγήσει, έδειξε στους επιστήμονες ότι κάτι νέο απαιτείται για να εξηγήσει η επιστήμη, τι συμβαίνει στο ατομικό επίπεδο.

Εάν η διπλανή εικόνα είναι η ιδέα που έχετε για το άτομο, με τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα, έχετε χάσει το τραίνο του εκσυγχρονισμού περίπου 75 έτη. Είναι λοιπόν καιρός να ανοίξετε τα μάτια σας στον σύγχρονο κόσμο της κβαντομηχανικής!

Η νέα αντίληψη που έφερε η κβαντομηχανική για τη μορφή του ατόμου απεικονίζεται στο παραπάνω σχήμα. Η εικόνα που ακολουθεί εμφανίζει μερικά σχήματα στο χώρο, στις περιοχές των οποίων υπάρχει πιθανότατα να βρεθεί ένα ηλεκτρόνιο σε ένα άτομο υδρογόνου (ο πυρήνας είναι στο κέντρο κάθε σχήματος). Τα σχήματα αυτά ονομάζονται τροχιακά.

Αντί λοιπόν να έχουμε τροχιές έχουμε τροχιακά. Αντί να ξέρουμε με ακρίβεια την ακτίνα των τροχιών, γνωρίζουμε την πιθανότητα να βρούμε ένα ηλεκτρόνιο σε μια δεδομένη θέση και με δεδομένη ενέργεια.

Εάν όμως η κλασσική φυσική κάνει λάθος, γιατί την χρησιμοποιούμε ακόμα;

Η κλασσική φυσική είναι μια θεωρία που έχει ραγίσει, αλλά οι ρωγμές αυτές είναι εμφανείς μόνο κατά την εξέταση πολύ μικρών μεγεθών (ατομικού μεγέθους, όπου η κβαντομηχανική χρησιμοποιείται) ή πολύ γρήγορων γεγονότων (κοντά στην ταχύτητα του φωτός, όπου αναλαμβάνει η σχετικότητα).

Για τα καθημερινά πράγματα, που είναι πολύ μεγαλύτερα από τα άτομα και πολύ πιο αργά από την ταχύτητα του φωτός, η κλασσική φυσική κάνει άριστα την δουλειά της. Στα συν της βέβαια, ότι είναι πολύ ευκολότερο να χρησιμοποιήσετε την κλασσική φυσική παρά την κβαντομηχανική και τη σχετικότητα (κάθε μια από την οποία απαιτεί εκτενή μαθηματική ανάλυση και επεξεργασία).

Ποια είναι η σημασία της κβαντομηχανικής;

Τα παρακάτω είναι μεταξύ των σημαντικότερων πραγμάτων που η κβαντομηχανική μπορεί να περιγράψει ενώ η κλασσική φυσική δεν μπορεί:

• Διακριτότητα της ενέργειας

• Η δυαδικότητα του φωτός και της ύλης

• Κβαντική σήραγγα

Διακριτότητα της ενέργειας

Εάν εξετάσετε το φάσμα του φωτός που εκπέμπεται από ενεργητικά άτομα (όπως το πορτοκαλο-κίτρινο φως από τους φωτεινούς σηματοδότες που περιέχουν ατμούς νατρίου, ή το λευκο-γάλαζο φως από τους λαμπτήρες ατμού υδραργύρου) θα παρατηρήσετε ότι αποτελείται από μεμονωμένες γραμμές διαφορετικών χρωμάτων. Αυτές οι γραμμές αντιπροσωπεύουν τα ιδιαίτερα ενεργειακά επίπεδα των ηλεκτρονίων σε εκείνα τα διεγερμένα άτομα.

Όταν δηλαδή ένα ηλεκτρόνιο σε μια υψηλή ενεργειακή κατάσταση μεταπηδά σε μια χαμηλότερη ενεργειακή κατάσταση, το άτομο εκπέμπει τότε ένα φωτόνιο του φωτός που αντιστοιχεί στη ακριβή ενεργειακή διαφορά εκείνων των δύο επιπέδων (διατήρηση της ενέργειας). Όσο μεγαλύτερη είναι η ενεργειακή διαφορά, τόσο πιο ενεργητικό θα είναι το φωτόνιο, και εάν βρίσκεται στην περιοχή του ορατού φωτός, τόσο πιο κοντά θα είναι το χρώμα του στο ιώδες, στο τέλος του φάσματος.

Εάν τα ηλεκτρόνια δεν ήσαν περιορισμένα σε διακριτές ενεργειακές στάθμες, το φάσμα από ένα διεγερμένο άτομο θα είχε τη μορφή μιας συνεχούς διαδοχής χρωμάτων από το κόκκινο ως το ιώδες χωρίς μεμονωμένες-διακριτές γραμμές.

Είναι γεγονός ότι τα ηλεκτρόνια μπορούν να υπάρξουν μόνο σε ιδιαίτερα ενεργειακά επίπεδα, που τα αποτρέπει από το να κινηθούν σπειροειδώς προς τον πυρήνα, όπως προβλέπει η κλασσική φυσική. Και αυτή είναι η κβάντωση της ενέργειας (παίρνει δηλαδή ορισμένες τιμές), μαζί με μερικές άλλες ατομικές ιδιότητες που είναι κβαντισμένες, η οποία δίνει στην κβαντομηχανική το όνομά της.

Η δυαδικότητα κύματος-σωματιδίου του φωτός και της ύλης

Το 1690 o Christiaan Huygens πρότεινε τη θεωρία ότι το φως αποτελούνταν από κύματα (κυματική φύση του φωτός), ενώ το 1704 ο Isaac Newton πρότεινε ότι το φως αποτελούνταν από μικροσκοπικά σωματίδια. Εξάλλου διαφορετικά πειράματα, υποστήριζαν την κάθε μια από τις θεωρίες αυτές.

Εντούτοις, ούτε μια τέλεια θεωρία σωματιδίων, ούτε μια τέλεια κυματική θεωρία δεν θα μπορούσε να εξηγήσει όλα τα φαινόμενα που συνδέονται με το φως! Έτσι οι επιστήμονες άρχισαν να σκέφτονται το φως και ως σωματίδιο και ως κύμα. Το 1923 ο Louis δε Broglie υπέθεσε ότι ένα υλικό σωματίδιο θα μπορούσε επίσης να έχει κυματοειδείς ιδιότητες, και το 1927 αποδείχτηκε πειραματικά από τους Davisson και Germer ότι τα ηλεκτρόνια μπορούν πράγματι να συμπεριφερθούν όπως τα κύματα.

Πώς μπορεί κάτι να είναι και ένα σωματίδιο και ένα κύμα συγχρόνως; Δεν εννοούμε βέβαια να σκεφτεί κάποιος το φως ως ένα ρεύμα σωματιδίων που κινούνται πάνω-κάτω κατά τρόπο κυματοειδή. Πραγματικά, το φως και η ύλη υπάρχουν ως σωματίδια. Αυτό που συμπεριφέρεται σαν ένα κύμα, είναι η πιθανότητα να βρεθεί αυτό το σωματίδιο σε διάφορες θέσεις.

Το φως που εμφανίζεται μερικές φορές να ενεργεί όπως ένα κύμα, είναι επειδή παρατηρούμε την συσσώρευση πολλών από τα σωματίδια του φωτός (κβάντα), κι έτσι διαμοιράζονται πάρα πολύ οι πιθανότητες για διαφορετικές θέσεις στις οποίες κάθε σωματίδιο θα μπορούσε να είναι.

Κβαντική σήραγγα

Αυτό είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαινόμενα που προκύπτει από την κβαντομηχανική. Χωρίς αυτή το chip του υπολογιστή δεν θα υπήρχε, και έτσι ένας "προσωπικός" υπολογιστής θα καταλάμβανε πιθανόν ένα ολόκληρο δωμάτιο.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ένα κύμα είναι αυτό το οποίο καθορίζει την πιθανότητα για το που θα βρίσκεται ένα σωματίδιο. Όταν εκείνο το κύμα πιθανότητας του σωματιδίου αντιμετωπίσει ένα ενεργειακό φράγμα, το μεγαλύτερο μέρος του κύματος θα ανακλαστεί προς τα πίσω, αλλά ένα μικρό μέρος από αυτό το κύμα "θα διαρρεύσει" μέσα στο φράγμα. Εάν το φράγμα είναι αρκετά μικρού πάχους, το κύμα που διέρρευσε μέσα από αυτό, θα συνεχίσει την διάδοση του στη άλλη πλευρά του φράγματος. Ακόμα κι αν το σωματίδιο δεν έχει αρκετή ενέργεια να ξεπεράσει το φράγμα, υπάρχει ακόμα μια μικρή πιθανότητα, να μπορεί αυτό "να ανοίξει" μέσα στο φράγμα μια σήραγγα.

Για παράδειγμα, υποθέστε ότι ρίχνετε μια λαστιχένια σφαίρα πάνω σε έναν τοίχο. Ξέρετε ότι δεν έχετε αρκετή ενέργεια για να την ρίξετε μέσω του τοίχου, έτσι αναμένετε την σφαίρα να αναπηδά πάντα πίσω. Η κβαντομηχανική, εντούτοις, λέει ότι υπάρχει μια μικρή πιθανότητα ώστε η σφαίρα να περάσει διαμέσου του τοίχου (χωρίς την καταστροφή του τοίχου) και να συνεχίσει την πτήση της από την άλλη πλευρά!

Με ένα τόσο μεγάλο σώμα όσο μια λαστιχένια σφαίρα, εν τούτοις, η πιθανότητα αυτή είναι τόσο μικρή ώστε και αν ακόμα ρίχνατε τη σφαίρα για δισεκατομμύρια έτη δεν θα την βλέπατε ποτέ να περνάει μέσα από τον τοίχο. Αλλά με ένα τόσο μικροσκοπικό σώμα όπως ένα ηλεκτρόνιο, το να ανοίξει μια "σήραγγα" είναι ένα καθημερινό περιστατικό.

Η θεμελίωση της κβαντομηχανικής

Στην καρδιά της κβαντομηχανικής βρίσκεται η αρχή της απροσδιοριστίας η οποία καθιστά απαγορευτική την ταυτόχρονη μέτρηση με απεριόριστη ακρίβεια δύο συζευγμένων μεταβλητών όπως πχ είναι η θέση και η ορμή ενός σωματιδίου.

Το 1925, ο Werner Heisenberg εργαζόταν πάνω σε μια νέα μαθηματική περιγραφή τής ύλης. Οι συλλογισμοί του τον οδήγησαν στην επιβεβαίωση μιας νέας αρχής που έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της κβαντικής θεωρίας. Αυτή είναι η γνωστή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg.

Αναλυτικότερες πληροφορίες για την κβαντική θεωρία και την κβαντομηχανική:

http://www.physics4u.gr/articles/introqm.html

http://www.physics4u.gr/articles/quantum.html

http://www.physics4u.gr/articles/pioneer.html

http://www-theory.chem.washington.edu/~trstedl/quantum/quantum.html

Εισαγωγή στην κβαντομηχανική

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι χρειάζονται το μυαλό του Einstein προκειμένου να γίνει κατανοητή σε αυτούς η κβαντομηχανική κι έτσι σταματούν να ασχολούνται μαζί της. Είναι όμως ενδιαφέρον να σημειώσουμε πως και ο ίδιος ο Einstein δεν εθεώρησε ότι η κβαντομηχανική ήταν μια σωστή θεωρία!

Αυτό λοιπόν το άρθρο προορίζεται να δώσει σε ένα συνηθισμένο πρόσωπο μια συνοπτική επισκόπηση της σπουδαιότητας και της εκπληκτικής ανάπτυξης της κβαντικής μηχανικής.

Οι φυσικοί οι οποίοι ασχολήθηκαν με την κβαντομηχανικοί είναι πολλοί. Εμείς όμως θα ασχοληθούμε με τρείς. Τον Erwin Scrodinger, τον Werner Heisenberg και τον Paul Adrien Maurice Dirac.

Τι είναι όμως η κβαντομηχανική; Ο πιό απλός ορισμός, είναι η μελέτη της ύλης και της ακτινοβολίας σε ένα ατομικό επίπεδο.

Γιατί αναπτύχθηκε;

Στις αρχές του 20ού αιώνα μερικά πειράματα παρήγαγαν αποτελέσματα που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από την κλασσική φυσική (η επιστήμη που αναπτύσσεται από τους Γαλιλαίο, τον Ισαάκ Νεύτωνα, κ.λπ.).

Παραδείγματος χάριν, ήταν αρκετά γνωστό ότι τα ηλεκτρόνια ήταν σε τροχιά γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου. Εντούτοις, εάν γινόταν έτσι, με έναν τρόπο που να έμοιaζε με τους πλανήτες που στρέφονται γύρω από τον ήλιο, η κλασσική φυσική πρόβλεπε ότι τα ηλεκτρόνια θα κινούνταν σπειροειδώς συνεχώς προς τα μέσα και θα συντρίβονταν στον πυρήνα εντός ενός κλάσματος του δευτερολέπτου. Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει, γιατί ή ζωή όπως την ξέρουμε δεν θα υπήρχε. (Η χημεία εξαρτάται από την αλληλεπίδραση των ηλεκτρονίων με τα άτομα, και η ζωή εξαρτάται από τη χημεία).

Εκείνη η ανακριβής πρόβλεψη, μαζί με μερικά άλλα πειράματα που η κλασσική φυσική δεν μπορούσε να εξηγήσει, έδειξε στους επιστήμονες ότι κάτι νέο απαιτείται για να εξηγήσει η επιστήμη, τι συμβαίνει στο ατομικό επίπεδο.

Εάν η διπλανή εικόνα είναι η ιδέα που έχετε για το άτομο, με τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα, έχετε χάσει το τραίνο του εκσυγχρονισμού περίπου 75 έτη. Είναι λοιπόν καιρός να ανοίξετε τα μάτια σας στον σύγχρονο κόσμο της κβαντομηχανικής!

Η νέα αντίληψη που έφερε η κβαντομηχανική για τη μορφή του ατόμου απεικονίζεται στο παραπάνω σχήμα. Η εικόνα που ακολουθεί εμφανίζει μερικά σχήματα στο χώρο, στις περιοχές των οποίων υπάρχει πιθανότατα να βρεθεί ένα ηλεκτρόνιο σε ένα άτομο υδρογόνου (ο πυρήνας είναι στο κέντρο κάθε σχήματος). Τα σχήματα αυτά ονομάζονται τροχιακά.

Αντί λοιπόν να έχουμε τροχιές έχουμε τροχιακά. Αντί να ξέρουμε με ακρίβεια την ακτίνα των τροχιών, γνωρίζουμε την πιθανότητα να βρούμε ένα ηλεκτρόνιο σε μια δεδομένη θέση και με δεδομένη ενέργεια.

Εάν όμως η κλασσική φυσική κάνει λάθος, γιατί την χρησιμοποιούμε ακόμα;

Η κλασσική φυσική είναι μια θεωρία που έχει ραγίσει, αλλά οι ρωγμές αυτές είναι εμφανείς μόνο κατά την εξέταση πολύ μικρών μεγεθών (ατομικού μεγέθους, όπου η κβαντομηχανική χρησιμοποιείται) ή πολύ γρήγορων γεγονότων (κοντά στην ταχύτητα του φωτός, όπου αναλαμβάνει η σχετικότητα).

Για τα καθημερινά πράγματα, που είναι πολύ μεγαλύτερα από τα άτομα και πολύ πιο αργά από την ταχύτητα του φωτός, η κλασσική φυσική κάνει άριστα την δουλειά της. Στα συν της βέβαια, ότι είναι πολύ ευκολότερο να χρησιμοποιήσετε την κλασσική φυσική παρά την κβαντομηχανική και τη σχετικότητα (κάθε μια από την οποία απαιτεί εκτενή μαθηματική ανάλυση και επεξεργασία).

Ποια είναι η σημασία της κβαντομηχανικής;

Τα παρακάτω είναι μεταξύ των σημαντικότερων πραγμάτων που η κβαντομηχανική μπορεί να περιγράψει ενώ η κλασσική φυσική δεν μπορεί:

• Διακριτότητα της ενέργειας

• Η δυαδικότητα του φωτός και της ύλης

• Κβαντική σήραγγα

Διακριτότητα της ενέργειας

Εάν εξετάσετε το φάσμα του φωτός που εκπέμπεται από ενεργητικά άτομα (όπως το πορτοκαλο-κίτρινο φως από τους φωτεινούς σηματοδότες που περιέχουν ατμούς νατρίου, ή το λευκο-γάλαζο φως από τους λαμπτήρες ατμού υδραργύρου) θα παρατηρήσετε ότι αποτελείται από μεμονωμένες γραμμές διαφορετικών χρωμάτων. Αυτές οι γραμμές αντιπροσωπεύουν τα ιδιαίτερα ενεργειακά επίπεδα των ηλεκτρονίων σε εκείνα τα διεγερμένα άτομα.

Όταν δηλαδή ένα ηλεκτρόνιο σε μια υψηλή ενεργειακή κατάσταση μεταπηδά σε μια χαμηλότερη ενεργειακή κατάσταση, το άτομο εκπέμπει τότε ένα φωτόνιο του φωτός που αντιστοιχεί στη ακριβή ενεργειακή διαφορά εκείνων των δύο επιπέδων (διατήρηση της ενέργειας). Όσο μεγαλύτερη είναι η ενεργειακή διαφορά, τόσο πιο ενεργητικό θα είναι το φωτόνιο, και εάν βρίσκεται στην περιοχή του ορατού φωτός, τόσο πιο κοντά θα είναι το χρώμα του στο ιώδες, στο τέλος του φάσματος.

Εάν τα ηλεκτρόνια δεν ήσαν περιορισμένα σε διακριτές ενεργειακές στάθμες, το φάσμα από ένα διεγερμένο άτομο θα είχε τη μορφή μιας συνεχούς διαδοχής χρωμάτων από το κόκκινο ως το ιώδες χωρίς μεμονωμένες-διακριτές γραμμές.

Είναι γεγονός ότι τα ηλεκτρόνια μπορούν να υπάρξουν μόνο σε ιδιαίτερα ενεργειακά επίπεδα, που τα αποτρέπει από το να κινηθούν σπειροειδώς προς τον πυρήνα, όπως προβλέπει η κλασσική φυσική. Και αυτή είναι η κβάντωση της ενέργειας (παίρνει δηλαδή ορισμένες τιμές), μαζί με μερικές άλλες ατομικές ιδιότητες που είναι κβαντισμένες, η οποία δίνει στην κβαντομηχανική το όνομά της.

Η δυαδικότητα κύματος-σωματιδίου του φωτός και της ύλης

Το 1690 o Christiaan Huygens πρότεινε τη θεωρία ότι το φως αποτελούνταν από κύματα (κυματική φύση του φωτός), ενώ το 1704 ο Isaac Newton πρότεινε ότι το φως αποτελούνταν από μικροσκοπικά σωματίδια. Εξάλλου διαφορετικά πειράματα, υποστήριζαν την κάθε μια από τις θεωρίες αυτές.

Εντούτοις, ούτε μια τέλεια θεωρία σωματιδίων, ούτε μια τέλεια κυματική θεωρία δεν θα μπορούσε να εξηγήσει όλα τα φαινόμενα που συνδέονται με το φως! Έτσι οι επιστήμονες άρχισαν να σκέφτονται το φως και ως σωματίδιο και ως κύμα. Το 1923 ο Louis δε Broglie υπέθεσε ότι ένα υλικό σωματίδιο θα μπορούσε επίσης να έχει κυματοειδείς ιδιότητες, και το 1927 αποδείχτηκε πειραματικά από τους Davisson και Germer ότι τα ηλεκτρόνια μπορούν πράγματι να συμπεριφερθούν όπως τα κύματα.

Πώς μπορεί κάτι να είναι και ένα σωματίδιο και ένα κύμα συγχρόνως; Δεν εννοούμε βέβαια να σκεφτεί κάποιος το φως ως ένα ρεύμα σωματιδίων που κινούνται πάνω-κάτω κατά τρόπο κυματοειδή. Πραγματικά, το φως και η ύλη υπάρχουν ως σωματίδια. Αυτό που συμπεριφέρεται σαν ένα κύμα, είναι η πιθανότητα να βρεθεί αυτό το σωματίδιο σε διάφορες θέσεις.

Το φως που εμφανίζεται μερικές φορές να ενεργεί όπως ένα κύμα, είναι επειδή παρατηρούμε την συσσώρευση πολλών από τα σωματίδια του φωτός (κβάντα), κι έτσι διαμοιράζονται πάρα πολύ οι πιθανότητες για διαφορετικές θέσεις στις οποίες κάθε σωματίδιο θα μπορούσε να είναι.

Κβαντική σήραγγα

Αυτό είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαινόμενα που προκύπτει από την κβαντομηχανική. Χωρίς αυτή το chip του υπολογιστή δεν θα υπήρχε, και έτσι ένας "προσωπικός" υπολογιστής θα καταλάμβανε πιθανόν ένα ολόκληρο δωμάτιο.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ένα κύμα είναι αυτό το οποίο καθορίζει την πιθανότητα για το που θα βρίσκεται ένα σωματίδιο. Όταν εκείνο το κύμα πιθανότητας του σωματιδίου αντιμετωπίσει ένα ενεργειακό φράγμα, το μεγαλύτερο μέρος του κύματος θα ανακλαστεί προς τα πίσω, αλλά ένα μικρό μέρος από αυτό το κύμα "θα διαρρεύσει" μέσα στο φράγμα. Εάν το φράγμα είναι αρκετά μικρού πάχους, το κύμα που διέρρευσε μέσα από αυτό, θα συνεχίσει την διάδοση του στη άλλη πλευρά του φράγματος. Ακόμα κι αν το σωματίδιο δεν έχει αρκετή ενέργεια να ξεπεράσει το φράγμα, υπάρχει ακόμα μια μικρή πιθανότητα, να μπορεί αυτό "να ανοίξει" μέσα στο φράγμα μια σήραγγα.

Για παράδειγμα, υποθέστε ότι ρίχνετε μια λαστιχένια σφαίρα πάνω σε έναν τοίχο. Ξέρετε ότι δεν έχετε αρκετή ενέργεια για να την ρίξετε μέσω του τοίχου, έτσι αναμένετε την σφαίρα να αναπηδά πάντα πίσω. Η κβαντομηχανική, εντούτοις, λέει ότι υπάρχει μια μικρή πιθανότητα ώστε η σφαίρα να περάσει διαμέσου του τοίχου (χωρίς την καταστροφή του τοίχου) και να συνεχίσει την πτήση της από την άλλη πλευρά!

Με ένα τόσο μεγάλο σώμα όσο μια λαστιχένια σφαίρα, εν τούτοις, η πιθανότητα αυτή είναι τόσο μικρή ώστε και αν ακόμα ρίχνατε τη σφαίρα για δισεκατομμύρια έτη δεν θα την βλέπατε ποτέ να περνάει μέσα από τον τοίχο. Αλλά με ένα τόσο μικροσκοπικό σώμα όπως ένα ηλεκτρόνιο, το να ανοίξει μια "σήραγγα" είναι ένα καθημερινό περιστατικό.

Η θεμελίωση της κβαντομηχανικής

Στην καρδιά της κβαντομηχανικής βρίσκεται η αρχή της απροσδιοριστίας η οποία καθιστά απαγορευτική την ταυτόχρονη μέτρηση με απεριόριστη ακρίβεια δύο συζευγμένων μεταβλητών όπως πχ είναι η θέση και η ορμή ενός σωματιδίου.

Το 1925, ο Werner Heisenberg εργαζόταν πάνω σε μια νέα μαθηματική περιγραφή τής ύλης. Οι συλλογισμοί του τον οδήγησαν στην επιβεβαίωση μιας νέας αρχής που έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της κβαντικής θεωρίας. Αυτή είναι η γνωστή αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg.

Αναλυτικότερες πληροφορίες για την κβαντική θεωρία και την κβαντομηχανική:

http://www.physics4u.gr/articles/introqm.html

http://www.physics4u.gr/articles/quantum.html

http://www.physics4u.gr/articles/pioneer.html

http://www-theory.chem.washington.edu/~trstedl/quantum/quantum.html