Του Εμμανουήλ Σαρίδη
Διαβάστε το άρθρο αυτό για να καταλάβατε, γιατί τα Μεγάλα Αφεντικά ξεσήκωσαν στο Ιράν την "επαναστατημένη" νεολαία, ελπίζοντας να ρίξουν έτσι το καθεστώς. Διότι σε περίπτωση επιθέσεως του Ισραήλ στο Ιράν, το Τελ Αβίβ θα έχανε τον πόλεμο.
Όπως έγραψα πριν δύο ημέρες, τα γερμανικά ΜΜΕ ανταγωνίζονται τις τελευταίες μέρες στο ποιό θα ζωγραφίσει πιό δραματικά τις διαδηλώσεις στο Ιράν, ποιό θα αναφέρει τούς περισσότερους νεκρούς και ποιό θα κατηγορήσει κατά τον χυδαιότερο τρόπο τον πρόεδρο του Ιράν Mahmud Ahmadinedschad.
Όχι μόνο έντυπα της δεκάρας, όπως η παρδαλή Bild Zeitung, πού δίιπλα σε φωτογραφίες ημίγυμνων αστέρων και τροχαίων δυστυχημάτων πληροφορεί κάτω απο τον τίτλο "θάνατο στο δικτάτορα" τους αναγνώστες της για την "επανάσταση" της ιρανικής νεολαίας καί για τους νεκρούς απο τα πυρά της αστυνομίας, αλλά και δήθεν σοβαρές εφημερίδες όπως η "Der Tagespiegel" του Βερολίνου η η "Neue Zürcher Zeitung" (NZZ), προσπαθούν να πείσουν τους αναγνώστες τους, ότι η κατάσταση στο Ιράν δεν ελέγχεται πλέον από την κυβέρνηση, ότι οι αστυνομικοί στασίασαν και δεν εμποδίζουν τους διαδηλωτές, ότι η Τεχεράνη καίγεται, επίκειται η ανατροπή του καθεστώτος και άλλα τέτοια. Τα ίδια που μεταδίδουν και οι τηλεοπτικοί σταθμοί, κρατικοί και ιδιωτικοί.
Στις δραματικές αυτές περιγραφές, που σκοπός τους είναι ο επηρεασμός των πολιτών για την διαμόρφωση της επιθυμητής γνώμης στο εσωτερικό και το εξωτερικό, προσετέθησαν και οι ανακοινώσεις των αρχηγών κρατών για το θέμα.
Έτσι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, καταδίκασε την βάναυση επέμβαση των ιρανικών αρχών εναντίον της αντιπολίτευσης και διαβεβαίωσε τους διαδηλωτές, ότι θα έχουν την υποστήριξή του. Τουτέστιν την χρηματική υποστήριξη των αντικαθεστωτικών με ένα τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων δολαρίων που είχε εγκρίνει πριν μερικά χρόνια ο πρόεδρος George W. Bush, αυτών που προέρχονται από άλλες πηγές (Σόρος κ.α.) και την συμπαράσταση αποσχιστικών κινημάτων, ιδιαίτερα των Κούρδων, στο πολυφυλετικό κράτος Ιράν.
Η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε τις βίαιες ενέργειες των ιρανικών δυνάμεων ασφαλείας ως "απαράδεκτες" και εξέφρασε την συμπαράσταση της στις οικογένειες των θυμάτων. Ο δε αναπληρωτής πρόεδρος κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU), Ανδρέας Schockenhoff, κάλεσε την ιρανική κυβέρνηση να κάνει μεταρρυθμίσεις. Καμία συμπαράσταση δεν είχαν όμως οι οικογένειες των θυμάτων της αστυνομικής βίας κατά την σύνοδο κορυφής (G8-Summit) τον Αύγουστο του 2009 στο Heiligendamm, και όσον αφορά τίς μεταρρυθμίσεις στο Ιράν καλά θα έκανε η γερμανική κυβέρνηση να περιορίσει τίς δικές της στην Γερμανία, όπου ο όρος μεταρρύθμιση (Reform) έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών.
Ο δε Υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας, Miliband, χαρακτήρισε τις ειδήσεις για τις διαδηλώσεις στην Τεχεράνη "ανησυχητικές" και εξέφρασε στους διαδηλωτές την συμπάθεια του για το "μεγάλο θάρρος" τους.
Αν σ’ αυτά προσθέσουμε και το όργιο των έντεχνα πλασαρισμένων ειδήσεων που αναρτώνται στην ιστοσελίδα "Twitter", στο YouTube και άλλα τέτοια προϊόντα του είδους Indymedia, θα καταλαβαίναμε, γιατί η ιρανική κυβέρνηση προσπάθησε να παρεμποδίσει την ανακύκλωση αυτών των „ειδήσεων“ και γιατί ο Υπουργός Εξωτερικών, Μανουσέρ Μοτακί, προειδοποίησε τη Δύση να μην υποστηρίζει μια "βάνδαλη μειονότητα", που δεν σέβεται τις δημοκρατικές εκλογές. Προειδοποιώντας την βρετανική κυβέρνηση, ότι αν συνεχίσει να διασπείρει "ψέματα", θα λάβει απο την Τεχεράνη μια σκληρή απάντηση.
Η κατάσταση στο Ιράν δεν προέρχεται βέβαια απο φοιτητές και νεαρούς, που ξαφνικά επαναστάτησαν. Εσωτερικές ταραχές ξεσπούν πάντοτε ύστερα απο εξωτερικές επεμβάσεις. Οι οποίες έχουν συγκεκριμένους λόγους. Στην προκειμένη περίπτωση τα συμφέροντα του USRAEL στην περιοχή, που συνεπικουρούμενο απο την Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία και μερικούς λίγο πιο παρακατιανούς, έχει αποφασίσει να ξηλώσει την κυβέρνηση των μουλάδων, αντικαθιστώντας την με κάποια άλλη δημοκρατική, όπου θα κυβερνούν κάποιες μαριονέτες, που θα τους έχει του χεριού της (μήπως βλέπετε κάποιες ομοιότητες με την Ελλάδα; Οι μέθοδοι είναι παντού οι ίδιοι, ανεξαρτήτως του διαφορετικού "περιεχομένου"). Και γιατί όλα αυτά; Διότι το σημερινό Ιράν ακολουθεί μια δική του πολιτική σε μείζονος σημασίας ενεργειακά θέματα, και εκτός αυτού γιατί σύντομα θα είναι εις θέσιν να απειλήσει βαλλιστικά το Ισραήλ. Στον ενεργειακό τομέα το Ιράν αποφάσισε την κατασκευή αγωγών για την μεταφορά πετρελαίου στην Κίνα, τον μεγάλο ανταγωνιστή της Δύσης στην παγκόσμια σκακιέρα. Παρόμοια μεγαλεπήβολα σχέδια υπάρχουν -και μάλιστα βρίσκονται και αυτά εν εξελίξει– και με την ανερχόμενη τοπική ύυναμη Τουρκία.
Και έρχομαι στον τομέα των στρατιωτικών εξοπλισμών, όπου, όπως δείχνει η παρακάτω μελέτη, έχει κάνει τους ιέρακες του Τελ Αβίβ εξαιρετικά νευρικούς. Αντιγράφω από το άρθρο του Udo Ulfkotte με θέμα "Προσομοίωση (Simulation) πολέμου: Σε περίπτωση μιας ισραηλινής επίθεσης κατά του Ιράν θα κερδίσει η Τεχεράνη".
Στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ έγινε μια μυστική έρευνα που σκοπό είχε να δείξει ποιός θα κέρδιζε έναν ισραηλινό-ιρανικό πόλεμο. Εκείνοι που έλαβαν μέρος ήσαν φορείς λήψεως αποφάσεων από υπηρεσίες πληροφοριών και πρώην σύμβουλοι εθνικής ασφαλείας.
Το αποτέλεσμα ήταν σαφές. Κατά την μυστική στρατιωτική προσομοίωση πολέμου (Simulation) η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν κατήγαγε τη νίκη. Το σενάριο επικεντρώθηκε στην ερώτηση, τι θα συνέβαινε, αν το εβραϊκό κράτος κατάφερε ένα προληπτικό χτύπημα εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Εκτός αυτού να διερευνηθούν οι αντιδράσεις άλλων χωρών σε μια τέτοια περίπτωση. Πρώην σύμβουλοι ασφαλείας και πρώην μέλη μυστικών υπηρεσιών ανέλαβαν τον ρόλο ισραηλινών επιτιθεμένων και υπερασπιστών του Ιράν. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, θεωρήθηκε δήθεν απίθανο να συμπαρασταθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την ηγεσία του προέδρου Ομπάμα στρατιωτικά ο Ισραήλ. Συμπαράσταση θα είχαν μόνο στον διπλωματικό τομέα.
Όλοι οι συμμετέχοντες στο παιχνίδι προσομοίωσης ήσαν της γνώμης, ότι το Ισραήλ απο μόνο του δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να κερδίσει. Το Ισραήλ σε μια τέτοια περίπτωση στρατιωτικά έχει ανάγκη την βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Χωρίς την Ουάσινγκτον, το Ισραήλ θα ήταν ο μεγάλος χαμένος. Η εφημερίδα Times του Λονδίνου αναφέρθηκε στην Χριστουγεννιάτικη έκδοση της στο μυστικό στρατιωτικό παιχνίδι προσομοίωσης. Η Δύση φοβάται, ότι η Τεχεράνη επιδιώκει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Πολλές εκθέσεις μυστικών υπηρεσιών δυτικών χωρών υποστηρίζουν, ότι το Ιράν ετοιμάζει πυρηνικά όπλα, όμως η Τεχεράνη το αρνείται.
Εν τω μεταξύ η Τεχεράνη δοκίμασε έναν νέο τεχνολογικά προηγμένο πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς. Ο Sedschil 2 έχει, όπως οι Ιρανοί ισχυρίζονται, ένα βεληνεκές πλέον των 2.000 χιλιομέτρων. Έτσι ότι το Ιράν είναι σε θέση να πλήξει το Ισραήλ και ακόμα και μερικές περιοχές της Ευρώπης. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου έκανε λόγο για ενα "ανησυχητικό μήνυμα". Η Τεχεράνη ανακοίνωσε επίσης ότι, από τον Μάρτιο του 2011 θα αρχίσει με τον εμπλουτισμό ουρανίου σε μεγάλη κλίμακα. "Αναπτύσσουμε μια νέα γενιά συσκευών φυγοκέντρησης του τύπου IR3 και IR4, είπε ο επικεφαλής του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, Αλί Ακμπάρ Salehi στο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Fars. Εμπλουτισμένο ουράνιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμη ύλη για πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Με την περαιτέρω αύξηση του βαθμού εμπλουτισμού του μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και ως υλικό για πυρηνικά όπλα.
Η ατμόσφαιρα μεταξύ του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) των Ηνωμένων Εθνών στη Βιέννη και του Ιράν έχει τις τελευταίες ημέρες επιδεινωθεί. Αυτό φαίνεται και από τις ομιλίες ενός ιρανού βουλευτή, ο οποίος σαν αντιπρόσωπος της κυβέρνησης απείλησε με την αποχώρηση του Ιράν από την Συνθήκη για μη διάδοση πυρηνικών όπλων. Το Κοινοβούλιο θα μπορούσε να συζητήσει ένα τέτοιο βήμα, είπε ο Mohammad Karamirad. Και πρόσθεσε, ότι θα μπορούσαν να σταματήσουν και οι τακτικές επιθεωρήσεις του ΔΟΑΕ στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Τα σχόλιά του οποίου αντικατοπτρίζουν συνήθως τις απόψεις της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου