Ιουλιανός ο Παραβάτης ή Ιουλιανός ο Αποστάτης???

Ιουλιανός (Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός, Λατ. Flavius Claudius Julianus), γνωστός ως Ιουλιανός ο Παραβάτης ή Ιουλιανός ο Αποστάτης, αλλά και Μέγας Ιουλιανός, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο. Συμβασίλευσε, ως Καίσαρας, με τον Κωνστάντιο Β' από το 355 ως το 360 και μόνος του, ως Αύγουστος, από το 361 ως το 363.

Σκοπός ομως αυτου του άρθρου δεν είναι να πάρει θέση για το αν ήταν παραβατης ή όχι,αλλα να φωτίσει ένα γεγονος της ζωής του Ιουλιανου και συγκεκριμενα την προσπαθεια του να αναγειρει στην Ιερουσαλημ ,το ναο του Σολομωντα ,οπου θα συμμετείχε εκεί στην λατρεία μαζι με τους Ιουδαίους!!!!

Μόνο που δεν εμεινε εκει ,αλλα μειωσε την βαρια φορολογια που είχε επιβληθει στους Ιουδαίους,κατέργησε τους αντιΙουδαικούς νόμους.

Σχετική αναφορα

Julian's attitude toward the Jews was generally defined by the needs of his polemic against the Christians. Just before Julian embarked on his Persian campaign he promised to abolish the anti-Jewish laws and to rebuild the Temple where he would join the Jews in worship (Letter to the Community of the Jews, no. 51, 396–8).



Ο προφανής λόγος αυτης της πραξης του ηταν μονο και μονο για να εναντιωθει στους Χριστιανους,αλλα ετσι συμμάχησε με έναν λαο που θεωρει τον Ελληνισμο ως εχθρό του.
Παρακάτω παραθέτω αναφορες στο γεγονος αυτό από διαφορες πηγες, Ελληνικες, Ρωμαικες, Εβραικες :

«Το σχέδιό του να ξαναχτίσει τον Ιουδαϊκό ναό της Ιερουσαλήμ (Σολομώντα) είχε σκοπό να περιγελάσει τους χριστιανούς παρά να εξευμενίσει τους Ιουδαίους που για μακρύ διάστημα είχαν συνηθίσει να λατρεύουν στην Συναγωγή και που θα έβρισκαν την αναγέννηση των αιματηρών θυσιών εξαιρετικά συνταρακτικές. Το σχέδιο εξέπεσε όταν αναφέρθηκε (όπως και σε παλαιότερη και αργότερη περίπτωση) ότι «σφαίρες φωτιάς» αναπήδησαν από τα θεμέλια και τρόμαξαν τους εργάτες.» (Πηγή: Btitannica Deluce 2002, «Ιουλιανός», Stewart Henry Perowne (Ανατολιστής ιστορικός και λέκτορας. Συγγραφέας της ζωής και της εποχής του Ηρώδη του μεγάλου, το τέλος του Ρωμαϊκού κόσμου, το πολιτικό υπόστρωμα της Καινής Διαθήκης και άλλα)


Εντυπωσιακή, μάλιστα, είναι η μαρτυρία του καλύτερου και πιο αμερόληπτου ΕΘΝΙΚΟΥ ιστορικού και φίλου του Ιουλιανού, του Αμμιανού Μαρκελλίνου.


«Ο Ιουλιανός» λέει ο Αμμιανός «σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να χτίσει με ένα υπέρογκο ποσό τον υπερήφανο ναό και ανάθεσε αυτή την αποστολή στον Αλύπιο της Αντιοχείας. Ο Αλύπιος τέθηκε με ορμή στο έργο αυτό και υποβοηθήθηκε από τον κυβερνήτη της επαρχίας. Φοβερές σφαίρες φωτιάς, έβγαιναν μέσα από την γη και κοντά στα θεμέλια του ναού και συνέχισαν τις επιθέσεις τους, μέχρι που οι εργάτες, ζεματισμένοι συνεχώς, δεν μπορούσαν να πλησιάσουν. Τότε παράτησαν αυτή την προσπάθεια» (Πηγή: Newman's Ecclesiastical Miracles, σελ. 357)


To προηγούμενο απόσπασμα στα Αγγλικά

"Though Alypius (JM: The man in charge of the operation under Julian) pushed the work forward energetically and though he was assisted by the governor of the province, frightful balls of fire kept bursting forth near the foundations of the temple and made it impossible for the workmen to approach the place, and some were even burned to death. And since the elements persistently drove them back, Julian gave up the attempt"

A further effort at rebuilding the Temple took place in 363 CE when Julian the Apostate ordered the restoration of the Jewish sanctuary in Jerusalem as a gesture of protest against Christianity, but this project failed. The pagan historian Ammianus Marcellinus, a contemporary witness, reported that balls of fire erupted from the foundations, burning the workmen. (The Roman History of Ammianus Marcellinus, Book 23 Chap. 1 Line 3)

Από wiki
πηγη